Tuesday, January 27, 2009

သနပ္ခါး မိတ္ကပ္ေၾကာ္ျငာ

မေန႔က ရုံးကို သြားမလို႔ ဓါတ္ေလွကားနားေရာက္ေတာ့ ေၾကာ္ျငာတီဗီကို ဖ်က္ခနဲ ၾကည္႔လိုက္မိတယ္။ အရင္ကဆုိရင္ အမႈမဲ အမွတ္မဲပဲ။ ဒာဲဒီေန႔မွပဲ ၾကည္မိတာ ေၾကာ္ျငာ ေမာ္ဒယ္ေလးေတြ ဝတ္ထားတာ ျမန္မာအဝတ္အစားနဲ႔ တူလို႔ ။ ေနာက္ေသေသခ်ာ ခ်ာ ရပ္ၾကည္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ ကေၾကာ္ျငာေလးကိုေတြတယ္။ မိတ္ကပ္ေၾကာ္ျငာေလးပါ။

 ျမန္မာသနပ္ခါးကေန ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ အေၾကာင္း ရုိက္ကူးထားတာပါ။ ေၾကာ္ျငာေလးမွာ အနည္းငယ္ လႊဲမွားေနတာေလးေတြ ပါေပမဲ့ ကိုယ္ႏိုင္ငံက သနပ္ခါး အေၾကာင္းေလးကို ေျပာရင္း ေၾကာ္ျငာသြားတာမို႔လို စိတ္ဝင္တစား ၾကည္႔မိတယ္။ ရုံးေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးကို ဖြင့္ၿပီး တာနဲ႔ ရွာၾကည္လိုက္မိတယ္။ ခံစားၾကည္႔ပါအုံး။

Friday, January 23, 2009

၁၁ လနဲ႔ ၇ရက္( လီလီေရ)

လီလီေရ.. ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ မင္းဆီကို ျပန္ဖို႔ ကိုယ္ေလယာဥ္ပ်ံေပၚကို ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ဒီေန႔ 23.1.09 ေန႔ဆိုေတာ့ မင္းနဲ႔ ခြဲခြာခဲ့တာ 11 လ 7 ရက္ ရွိၿပီေပါ့။ ၁ႏွစ္ေတာင္ မျပည္႔ေသးပဲ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာလို႔ တခ်ိဳ႕ က ကို႔ကို ေျပာၾကေတာ့ မယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ ေဖေဖ၊ ေမေမနဲ႔ အားလုံးကို သတိရတယ္ေလ။ ကိုယ္ ေနာက္ အနည္းဆုံး ၅နာရီေလာက္ဆိုရင္ မင္းဆီကို ေရာက္မယ္။ မင္းေကာ ကိုယ့္ကို ေမွ်ာ္ေနမလား။ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းနဲ႔ တကြ ျမန္မာျပည္ၾကီး က လြမ္းစရာေတြ အားလုံးကို လြမ္းတယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ လုံးဝမေပ်ာ္ဘူး ဆိုတာ မင္းလဲသိမယ္ထင္ပါတယ္။ ေရာက္စကေတာ့ သိပ္မသိသာေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ့ပို လြမ္းလာတယ္။ ေရာက္ၿပီးတစ္လေနေတာ့ေပါ့။ အလုပ္လည္းရ အိမ္ကိုကလည္းလြမ္း ဆိုေတာ့ပိုဆိုးတာေပါ့။ အလုပ္ရေတာ့ ပိုဆုိးတယ္ဆိုတာက ကိုယ္မွတစ္ခါမွ သူမ်ားဆီမွာမွ အလုပ္ မလုပ္ဖူးတာေလ။ အဲဒီေတာ့ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡက ပိုဆိုးတာေပါ့ကြာ။
ကိုယ္ျမန္မာျပည္မွာ ၁၆ရက္ေလာက္ေနျဖစ္မယ္။ ၈ရက္ေန႔ ေနလည္ ျပန္မယ္။ စင္ကာပူဆိုႏိုင္ငံကို ကိုယ္ျပန္လာခ်င္လြန္းလို႔ေတာ့ ဟုတ္ဖူး။ တကယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနပီး စီပြားေရးလုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ မိဘေတြနဲ႕ အတိုက္အခံ မျဖစ္ခ်င္ဘူးေလ။ ကိုယ့္ အေၾကာင္းလဲသိသားနဲ႔ လီလီ။ ကိုယ္က မိဘက အျဖဴဆိုရင္ လုံးဝျဖဴခ်င္တယ္။ မိဘစကားကို လုံးဝ နားေထာင္တဲ့ သားပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဲ့ ဒီေတာ့ ပါးပါး၊ မားမားတို႔နဲ႔ အတိုက္အခံ မျဖစ္ခ်င္ဘူးေလ။ ဘယ္တုန္းကမွလဲ အတိုက္အခံ မလုပ္၊ ျပန္မေျပာ ေျပာသမွ်စကားနားေထာင္တာ မင္းလဲအသိေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ စင္ကာပူမွာဆက္ေနမယ္။
ေနာက္ႏွစ္ ဒီအခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ႏွစ္တရုတ္ႏွစ္ကူး အၿပီး ရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို အၿပီးျပန္ျဖစ္မယ္။ ဒီႏွစ္ ကိုယ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္အတြင္း မွာ ပါးပါး၊မားမားတို႔ကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ စီးပြားေရးကို ခ်ျပရမယ္။ သူတို႔က အိုေကဆိုရင္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာပဲေပါ့။ ကိုယ္အေၾကာင္းလဲ မင္းသိသားနဲ႔ ကိုယ္က စက္မႈေမဂ်ာနဲ႔ သာေက်ာင္းၿပီးတာ၊ ကြန္ပ်ဴတာကို ပိုၿပီးခုံမင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္အလုပ္ကလည္း ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ပဲဆက္ႏြယ္ေနမွာပါ။
ဒါနဲ႔ ကိုယ္မင္းအတြက္ အေပါင္းအေဖာ္တစ္ေယာက္ေခၚလာတယ္။ သူကိုေတာ့ ကိုယ္က ဟာလူး လို႔ေခၚတယ္။ မင္းရဲ႕ ညီေလးဆုိလဲဟုတ္ ညီမေလးဆိုလဲဟုတ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ မင္း က်န္မာေရးေကာ ေကာင္းရဲ႕လား။ ကိုယ္ျပန္ေရာက္မွ လိုအပ္တာေတြ အားလုံးလုပ္ေပးေတာ့မယ္။ ကိုယ္မသြားခင္ ပ်က္သြားတဲ့ cooling fan ေကာ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လုိအပ္ရင္ ေဖာမတ္ခ်ၿပီး လုိအပ္တာေတြ ျပန္တင္ေပးမယ္။ မင္းကို ဘဝ အသစ္ ျပန္စေပးမယ္ေပါ့ကြာ။။ လီလီေရ..ေမွ်ာ္ေနကြာ….
(က်ေတာ့ရဲ႕ ဟာလူးေလး)

Tuesday, January 20, 2009

ဘဝအေမာေျပ

မေန႔က အိမ္ကိုေရာက္ ေမးစစ္ေတာ့ ခ်စ္ညီေလး တစ္ေယာက္က စာျပန္ထားတယ္။ သူရဲ႕ျပန္ စာေလးကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားတယ္။ ဘာလို႔ဆို သူျမန္မာျပည္ကို ျပန္ရေတာ့မဲ့ အေၾကာင္း သိလိုက္ရလို႔ပဲ။ ေမးလ္မွာၾကည္႔လိုက္ေတာ့ သူျပန္မေရာက္ေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ သူအိမ္သြားေတာ့ သူျပန္ရေတာ့မဲ့ အေၾကာင္း ပို႔စ္ေလးကို ေတြ႔လုိက္ရတယ္။
စကၤာပူ အစိုးရက ဒီလိုလုပ္ေနတာသိရေပမဲ့ က်ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က သယ္ရင္းေတြ တစ္ေယာက္မွ ျဖစ္ေသးတာ မဟုတ္ေတာ့ ဒီေလာက္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲမိဘူးေလ။ တကယ္လဲ သူ႔ အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ စလုံး ဆိုတာ က်ေတာ့တို႔အတြက္ အခ်ိန္မေရြးလာႏိုင္တဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္ေပမဲ့ အခုလို ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိပဲ ခြဲခြာရေတာ့မွာဆုိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ထိခုိက္တာေပါ့ဗ်ာ။

ညဘက္ ဂ်ီေတာ့ ေပၚေရာက္ေတာ့ သူအားလားေမးေတာ့ သူ႔ေမေမနဲ႔ စကားေျပာေနတယ္ဆိုတာနဲ႔ ခန ေစာင့္လုိက္တယ္။ သူ႔ေမေမနဲ႔ စကားေျပာပီးေတာ့ က်ေတာ့ကို ႏွဳတ္ဆက္ေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးျမန္း စုံစမ္းမိတယ္။ သူနဲ႔ စကားေလးေတြ ေျပာပီးေတာ့ သူဘာလုပ္ေနလဲဆိုေတာ့ သူက ဂ်ီေတာ့ကေန ဖုန္းလွမ္းေခၚတယ္။ နားေထာင္ၾကည္႔ေတာ့ သူသီခ်င္းဆိုေနတာဗ်။ သူက သူ႔သီခ်င္းေလးကို လွမ္းပို႔ေပးတာနဲ႔ က်ေတာ္လဲ က်ေတာ့ ဘေလာ့ေလးမွာတင္လုိက္မိတယ္။ သူကေတာ့ ေအးေဆးပဲတဲ့။ စလုံးထက္ ျမင့္တဲ့ တစ္ေနရာကို ဒိုးမယ္တဲ့။ အခုေတာ့ သူအသံေလးကို မတင္ႏိုင္ေသးဘူး ။ ေနာက္ေန႔ မွ သူရဲ႕ ခ်စ္စရာ အသံေလးကို တင္ေပးေတာ့မယ္။ (သူမသိခင္ ခုိးပီး ရက္ေကာဒင္းထားမယ္)

သီခ်င္ေလးေတြဆုိတာ တခါတေလေတာ့ က်ေတာ့ တို႔ရဲ႕ ဘဝအေမာေလးေတြကို ေျပေပ်ာက္ေစတယ္။ သီခ်င္းေလးေတြဖြင့္ စိတ္ပါလက္ပါေလး လိုက္ဆိုလိုက္ရရင္ ရင္ထဲမွာတင္းက်ပ္ေနတာေလးေတြ ခံစားမႈေလးေတြ ခနတာေပ်ာက္ကြယ္ကာ စိတ္ကို ရႊင္လန္းေစတယ္ေလ။ အားလုံးခံစားလို႔ရေအာင္ ဆုိဒ္ဘားမွာတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
သီခ်င္းေလးက ေဇာ္ပိုင္ရဲ႕ႏွလုံးသားနဲ႔ယုံပါ

Friday, January 16, 2009

ကဲ ဘာေရြးမလဲ သင့္သေဘာပါ

ၿပီးခဲ႔တဲ့ တစ္ပတ္က မာမီက က်ေတာ့ ကို စလုံးမွာ ခ်စ္ခ်စ္ေတြ ဘာေတြ ရေနၿပီးလားလို႔ေမးတယ္။ (သူတို႔ကေတာ့ အၿမဲပဲက်စ္ေနက်)။ က်ေတာ့္က မာမီ႔ သားၾကီး အရင္းအတိုင္း မေျပာင္းလဲေသးပဲ တစ္ကိုယ္ထဲပါလို႔။ သူတို႔ က က်ေတာ့ကို က်ေတာ္တို႔နဲ႔ ခင္မင္ရင္းစြဲ ရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးနဲ႔ ဆုိရင္ ဘယ္လိုလဲလို႔ ေျပာေတာ့ က်ေတာ္က တစ္လုံးထဲ “ႏိုုး” လုိ႔ေျပာလုိက္မိတယ္။ က်ေတာ္ကသူ႔ကိုမွ မခ်စ္တာေလ။ ဒါအျပင္ က်ေတာ္တို႔ အသက္အရြယ္ကလဲ အခ်စ္တစ္ခုထဲနဲ႔ပဲ ေပါငး္စပ္လုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အရြယ္ေလ။ အစစ အရာရာ စဥ္းစားရတာေပါ့။


ဒါနဲ႔ က်ေတာ့အသိ အစ္ကို ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကင္ဖက္ေရြးခ်ယ္ပုံကို သြားသတိရေနမိတယ္။ သူက တရုတ္တစ္ေယာက္လဲ ျဖစ္ေတာ့ သူေရြးခ်ယ္ပုံေလးကို အားလုံးကို ျပန္လည္မွ်ေဝလုိက္ပါတယ္။

သူက သူၾကင္ဖက္ကို ကားတစ္စီး အျဖစ္တင္စားပီး ေရြခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ကားဆိုလို႔ ႏိုင္ငံတကာ မ်က္စိနဲ႔ေတာ့ မၾကည္႔နဲ႔ေပါ့။ ျမန္မာျပည္သားဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္က လက္ရွိကားေစ်းေလးနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ၾကည္႔ပါေနာ္။



ဒါေလးက ဆုိက္ကားေပါ့ေနာ္။ သူကေတာ့ နီးနီးနားနားသြား ပစၥည္းသယ္ေလာက္ေတာ့ အသုံးက်တာေပါ့။ ခရီးေဝးသြား ပြဲလန္းသဘင္တက္၊ ျမိဳ႕ျပအဖို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုပြဲလယ္တင့္မလဲေနာ္။
-----------------------ထ-----ထ-----ထ---------ထ----------------------



ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဟုိင္းလတ္ေပါ့။ သူကေတာ့ ပစၥည္းတင္ ဖို႔ ေကာင္းတယ္။ အၾကမ္းခံတယ္။ဒါေပမဲ့ ဇိမ္ခံစီးဖို႔ ဘယ္ေကာင္းမလဲေနာ္။
-----------------------ထ-----ထ-----ထ---------ထ----------------------
ဒါကေတာ့ စူပါရုဒ္ဗင္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲသူက ေတာ့ ဟုိင္းလတ္ေလာက္ ပစၥည္းပစၥတင္တာ မဆန္႔ေပမဲ့ ေတာ္ရုံတန္ရုံ ပြဲလန္းမ်ိဳးအတြက္ေတာ့ သူက အဆင္ေျပတယ္။ ၿပီးေတာ့ အၾကမ္းလဲခံတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ပြဲၾကီး ပြဲေကာင္းမ်ိဳးဆို သူနဲ႔သာဆို မ်က္ႏွာငယ္ရမွာေပါ့ေနာ္။
-----------------------ထ-----ထ-----ထ---------ထ----------------------


ဒါကေတာ့ စလြန္းေပါ့။ သူက ဇိမ္ခံစီးဖို႔ေကာင္းတယ္။ လမ္းၾကမ္းလြန္းရင္ေတာ့ သူေလးနဲ႔ ဘယ္အဆင္ေျပမလဲ။ လမ္းေကာင္းေကာင္းမွာဆုိရင္ေတာ့ ညက္ေညာေနတာေပါ့ေနာ့္။
-----------------------ထ-----ထ-----ထ---------ထ----------------------



ဒါကေတာ့ အေကာငး္စားလို႔ က်ေတာ္တို႔ဆီမွာ ေျပာႏိုင္မဲ့ ကားအမ်ိဳးအစားေပါ့။ လမ္းလဲသိပ္မေရြးသလို ခန္႔လဲခန္႔တယ္။ ပြဲလမ္းသဘင္ တက္ဖို႔ အတြက္လဲ အဟန္႔ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကို႔ယ္ကားက တန္ဖိုးၾကီးလြန္းေတာ့ ကိုမရွိတုန္း ဘယ္ေကာင္မ်ား ေဘာ္ဒီေဆးကို ခ်စ္သြားမလဲ၊ လက္ေဆာ့တဲ႔ ေကာင္ေတြမ်ား ကလိသြားမလားလို႔ စိတ္ေတာ့ ပူရတာေပါဗ်ာ။


ကားေတြမွာက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္ေနာ္။ ဥပမာ စလြန္းလို႔ ေယဘူယ် ဆိုရင္ေတာင္ စလြန္းမွာ အမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနတာပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ က်ေတာ္တို႔ အတြက္ ေငြေၾကး၊ ဂုဏ္၊ ပညာ ၊ ရုပ္ရည္ စတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ စံေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနမွာပါ။ ဘဝၾကင္ေဖာ္ဘက္ေရြးဖို႔ အတြက္ အေရးအၾကီး ဆုံးလို႔ ပုလုေကြးေလး ထင္တာကေတာ့ တစ္ဦး နဲ႔တစ္ဦးနားလည္မႈရွိရွိနဲ႔ ေမတၱာထား ႏိုင္ဖို႔ ၊ ၾကင္နာမႈ ရွိဖို႔က အဓိကပါေလ။
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ပုံေလးေတြကို google အကူအညီနဲ႔ ေနရာေပါင္းမ်ားစြာက ယူထားတာပါေနာ္။ ဒီပို႔ေလးကို ကိုေရခဲငွက္ၾကီး ညႊန္ျပထားသလို schedule ေလးနဲ႔တင္လိုက္တာပါဗ်ာ။ ကုိၾကီးရန္ေအာင္ ေရ thanks  ေနာ္။

Saturday, January 10, 2009

ဟူး.. စိတ္ပိန္လိုက္တာေနာ္


ဗုဒၶဟူးေန႔…..........လာမဲ့ ေသာၾကာေန႔ ရုံးမတက္ဘူးဆိုတာခြင့္တင္ခဲ့။


ၾကာသပေတးေန႔… ညေန ၆:၁၅ ရုံးဆင္း အိမ္ျပန္
ည ၉နာရီ ၄၅မိနစ္ ..အိမ္မွထြက္ ကားစီး..သံရုံးသြား
ည ၁၀နာရီ ၁၂မိနစ္……သံရုံးေရာက္
“ဘယ္မွာနာမည္ေရး. စာရင္းေပးရမလဲ”
“အဲဒီ တံခါးသံေဘာင္မွာအနီေရာင္ၾကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ထားတဲ့ စာရြက္မွာ”
“အဲဒီစာ ၇ြက္အစုပ္မွာ”
“ဟုတ္ရဲ႕ လား”
“မသိဘူး ..သူမ်ားေတြလဲ ေရးသြားတာပဲ”
“နာမည္ေရး.. အိမ္ျပန္ဖို႔ ကားျပန္စီး
ည ၁၁နာရီ၅၀..အိမ္ျပန္ေရာက္
“သံေဘာင္မွာ ခ်ည္ထားတဲ့ စာရြက္ အစုတ္မွာ ေရးရတာလား”
“ဟုတ္တယ္ေလ..ငါတုိ႔တုန္းကေတာ့ မွန္မရွိိေတာ့တဲ့ ပုံးထဲမွာ“


ည၁၂နာရီ ၁၀မိနစ္
အိပ္ရာဝင္


ေသာၾကာေန႔
မနက္ ၆နာရီ၄၅မိနစ္


ဖုန္းမွ ႏိုးစက္ျမည္
အိပ္ရာထ. မ်က္ႏွာသစ္..
အက်ၤီလဲ..အက်ၤီအေကာင္းေလးဝတ္မယ္စိတ္ကူး ..အကၤီ်အေဟာင္း ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေလးပဲဝတ္လိုက္သည္( သံရုံးသြားရင္ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ ဘယ္ေတာ့မွမသြားနဲ႔ ..ႏြမ္းႏြမ္းပါးပါးပဲဝတ္သြား..ေစ်းစစ္လို႔ ရေအာင္…သယ္ရင္တစ္ေယာက္ေျပာစကားအရ)
ကိတ္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ ပါးစပ္ထဲထိုးသိပ္ထည္႔ …..ေရကို ေမာ့ေသာက္


နံနက္ ရနာရီ--မိိနစ္
အိမ္က ထြက္ ..ကားစီး…


နံနက္ ၈နာရီ
သံရုံးေရာက္
တံခါးဖြင့္ေတာ့ အထဲဝင္
မေန႔ ကေရးထားတဲ့ ကိုယ္နာမည္ အစီအစဥ္အတိုင္း ဟုတ္မဟုတ္ၾကည္႔
အခြန္ ၁၀% ေပးေဆာင္မည္႔ အေၾကာင္း ေဖာင္ျဖည္႔
ထိုင္ခုံမွာထိုင္ …
စာအုပ္တစ္အုပ္ထုပ္..ဖတ္


နံနက္ ၉နာရီ

ကားတစ္စီေရာက္…လာ …အန္တီၾကီးပါလာၿပီလား…..oh! no..
စာအုပ္ဆက္ဖက္ေနတယ္


နံနက္ ၉နာရီ ၁၀မိနစ္
ေနာက္ထပ္ကားတစ္စီးဝင္လာ…သူမ ပါမလာေသး ။စာရီျခံဳထားတဲ့့ မေလးမတစ္ေယာက္လာ ျဖည္႔ထားတဲ့ နာမည္စာရင္းေတြကို ေကာင္တာေပၚတင္သြား


နံနက္ ၉နာရီ ၂၀မိနစ္
ကားတစ္စီးထပ္ဝင္လာ…ေဟာ အန္တီၾကီး လႈပ္တုပ္လႈပ္တုပ္နဲ႔ ဆင္းလာ အခန္းထဲဝင္သြား


နံနက္ ၉နာရီခြဲ
အန္တီၾကီး ဝင္လာ


“နံပါတ္ ၁မွ ၅လူေတြ လာပါ”
“wp ဆို ၄၀ ၊ ၂၄လ ေနာ္”
“သက္တမ္း တိုးအုံးမွာလား”
“ဟုတ္”
“သက္တမ္းတုိး ၃၀၀နဲ႔ ၂၄လ ေပါင္း ၁၂၆၀ က်မယ္ေနာ္၊ ေဘာင္ခ်ာဖြင့္လုိက္မယ္”

..........


နံနက္ ၁၀နာရီ ၅မိိနစ္
”နံပါတ္ ၈မွ ၁၀လူေတြလာပါ”
က်ေတာ္ စာအုပ္နဲ႔ ဇိမ္က်ေနဆဲ…


တဖက္ျခမ္းမွာ ေက်ာင္းသားႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ထားးသူျျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာလုပ္ေပးသူ မ်က္မွန္ႏွင့္ ႏွဳတ္ခမ္းေမြးစစ ခပ္ဝဝ ႏြဲႏြဲလူၾကီးက ေဆာင္ရြက္ေန


” s-pass ဆို ၈၀ေလ၊ သမီးရဲ႕ ၆၀နဲ႔ မရဘူး”
“ဟုိ သမီးတုိ႔ ရုံးက ၆၀၀ပဲရတယ္၊ ဘယ္လိုလုုပ္ရမလဲ”
“ဒါဆုိ ၇၀ နဲ႔ေဆာင္သြား”
“ဟုတ္”
“သက္တမ္းတိုးအုံးမွာလား”
“ဟင့္အင္း”
“ဘယ္လက အလုပ္စဆင္းလဲ”
“ဟို မတ္လကေလ”(တကယ္ဆင္းတာက ေဖေဖာ္ဝါရီလထဲက)
“ဘယ္ႏွရက္ေန႔လဲ”
“၁၆ ရက္ေန႔”
“ဒါဆုိ ဧၿပီလက စေဆာင္”
“ဘယ္ႏွလ ေဆာင္မလဲ”
“၁၀လ”
နံနက္ ၁၀နာရီခြဲ
ဗိုက္ထဲက ပိုးေပါင္းစုုံထၾကြလာၿပီ၊ ထုိင္ရတာလဲ ေညာင္းလွၿပီ…လမ္းေလွ်ာက္အုံးမွ…


နံနက္ ၁၀နာရီ ၄၀မိနစ္
အန္တီၾကီးေဘးမွ လူၾကီးကဲ..ပိုက္ဆံးေပးဖို႔အတြက္လူစေခၚ အခန္းေထာင့္မွ စပီကာမွထြက္လာတာက
“ဂြမ္းပုံ”“ခ်စ္ေခ်ာ” “ေဘြးတုတ္”“ထြန္းလင္း”“ေတာက္ေျပာင္”“ငမြဲ”“ၿငိမ္းျငိမ္း” “ေက်ာ္ဇံ” “ေအာင္ပိုင္”
လူေတြ တန္းစီၿပီး ပိုက္ဆံေပးဖို႔ အသီးသီး ေစာင့္ေန။ ပိုုက္ပိုက္ေပး။
ေနာက္တစ္ခါ ထိုလူၾကီးထံမွ


“ထြန္းလင္း” “ၿငိမ္းၿငိမ္း” “ေအာင္ပိုင္” ..ထိုလူၾကီးထပ္ေခၚ
“က်ေတာ္ ေအာင္ပိုင္”
“မင္းလား သံရုံးကို ဖုန္းဆက္တာ”
“ခင္ဗ်ာ”
“မင္း သံရုံးကို ၃ ခါေတာင္ ဖုန္းဆက္တာ သံရုံးကို ေႏွာက္ယွက္တာလား”
“ဖုန္းဆက္တာ ဟုတ္ပါတယ္” စကားေျပာခြက္ မိုက္ကိုဖြင့္လ်က္(အားလုံးၾကားေအာင္ တမင္ဖြင့္ပီး မိုက္ကို အသံျမွင္လ်က္္)
“မင္းသံရုံးကို ဖုန္း္ဆက္တာ ဘာလဲကြ မင္းငါတို႔ မခန္႔ေလးစားလုပ္တာလား..မင္းတုိ႔ ပိုက္ဆံးေပးႏိုင္တိုင္း မခံေလးစားလုပ္လို႔ရမယ္။ ႏိုင္ငံသားစြန္႔လႊတ္လို႔ ရမယ္တယ္သလား” “စင္ကာပူမွာ isa မွာ law ေတြရွိသလို ငါတို႔ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးမွာလဲ ဥပေဒေတြ ရွိတယ္ကြ နာလည္လား..မင္းတုိ႔ကို ႏိုင္ငံသားစြန္႔လႊတ္ေၾကာင္း မလုပ္ေပးပဲ ဆိုင္းငံထားလို႔ရတယ္ကြ..နားလည္လား” ဟိုေကာင္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္..(ရင္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္လိုေနမသိ)


“ခနေန အုံး သြားေစာင့္ေန၊ ေနာက္ တစ္ေယာက္ ထြန္းလင္း ”
“က်ေတာ္ပါ“
“မင္းခုန က ဘယ္ေရာက္ေနလဲ”
“ရွိပါတယ္“
ထြန္းလင္းဆိုသူ ေပးရန္ ပိုက္ဆံေရကာ ပိုက္ဆံတစ္ရြက္ျပဳတ္က်သြား
“ေဟေကာင္ ဒါသံရုံးကြ ေစ်းသည္မဟုတ္ သံရုံးကို ဘာမွတ္လဲ မင္းလဲေစာင့္ေနအုံး”(ေငြသြင္းၿပီးေၾကာင္း စာရြက္ ေပးလို႔ ရသားနဲ႔ မေပး)


နံနက္ ၁၀နာရီ ၅၉မိနစ္
တိုက္ပြဲျပင္းထန္ေနတာ ျငိမ္သြား..


“ဒါတမင္ ျဖဲေျခာက္တာ”
“အျပင္မွာဆုိ ဒီဘဲ မလြယ္ဘူး”
“ဘာေကာင္လဲ မသိ”


နံနက္ ၁၁နာရီ..
နံပါတ္ ၁၁ကေန ၁၅ထိ
အန္တီၾကီးေခၚသံ
အဟား ငါ့ကို ေခၚပဟ
နံပါတ္--
..
နံပါတ္ --ေကာင္မေလး..ဒါပီးရင္ က်ေတာ္
ေကာင္မေလးအလွည္႔
” s-pass ဆို ၈၀၊ ေနာ္..သက္တမ္းတိုးအုံးမလား”
“ဟုတ္..သက္တမ္းမတိုးေတာ့ဘူး”
“၆လဆို ၄၈၀ေနာ္”
….
နံပါတ္--
“က်ေတာ္ပါ”
“spass ေနာ္ ၆၀နဲ႔ ဘယ္ရမလဲ”
“ဟို က်ေတာ္တုိ႔ ရုံးက လစာနဲတယ္”
“ဒာန္တီတု႔ိဆီမွာ spass ကို ၈၀ သတ္မွတ္ထားတယ္”
“ဒါဆို က်ေတာ္ ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေဆာင္၇မွာလဲ”(သနားစရာ ေလသံေလးျဖင့္)
“၇၀ နဲ႔ေဆာင္သြား”
“သတ္တမ္းတိုးအုံးမလား”
“မတိုးေတာ့ဘူး”
“ဘယ္ႏွစ္လေဆာင္မလဲ”
“ဆယ္လ ေဆာင္မယ္”
..
နံနက္ ၁၁ခြဲ


ပိုက္ဆံေပးဖို႔ ေစာင့္ေနတယ္

နံနက္ ၁၁ နာရီ ၄၅မိနစ္
ဆက္ေစာင့္ေနဆဲ

နံနက္ ၁၁နာရီ ၅၀မိနစ္
ေဟာ ပိုက္ဆံသြင္္ရးေတာ့မယ္
ပိုက္ဆံသြင္း…
ဟူး ဂလု ေမာလိုက္တာေနာ္
အခုမွပဲ အလုံးၾကီး က်သြားေတာ့တယ္..
ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ စိန္႔မာတင္ ဒရိုက္ကေန ထြက္ခြာခဲ့ေတာတယ္. တာတာ့ပဲ ..ေနာက္ႏွစ္ မွျပန္ဆုံၾကေတာ့တာေပါ့..။
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
မည္သူကို မွ်ထိခိုက္ေစလိုျခင္းမရွိ ..ၾကံဳသမွ်ကို တင္လိုက္ျခင္းသာ

Monday, January 5, 2009

စလယ္ဝင္အိုး

တျမန္ေန႔က ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ ျမန္မာသီခ်င္းေတြ ကို youtube မွာလိုက္ၾကည္႕နားေထာင္ ေနမိတယ္။ ရတနာဦးဆိုတဲ့ စလယ္ဝင္အိုး သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္မိေတာ့ ၁ စလယ္ ကို ဘယ္ေလာက္ရွိမယ္မွန္း မသိဘူး။ သိခ်င္လာတယ္ဗ် ။ ငယ္ငယ္ တုန္းက လည္း ရြက္ ခဲ႔ ရတဲ့ ျမန္မာအေလးခ်ိန္ အျခင္အတြယ္ေလး ျပန္ရြတ္ၾကည္႔ေတာ့လဲ မပါဘူးဗ်။ မွတ္္မိေနတာကေတာ့

ႏို႔ဆီဘူး ၈လုံး ၊ ၁ ၿပည္
၁၆ျပည္၊ တစ္တင္း
၂စိတ္ ၊ ၁ခြဲ
၂ခြဲ၊ ၁ တင္း

အဲ့ဒီေလာက္ပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ဘာလိုလို အားကို ရတဲ့ လက္ဆြဲေတာ္ ဂူဂဲလ္ မွာ “ျမန္မာ့ အေလးခ်ိန္ အျခင္အတြယ္” လိုရွာမိေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာင္း ရွာၾကည္႔တယ္။ “စလယ္” ဆိုၿပီးထပ္ရွာေတာ့ ေတြ႕ပါတယ္။ အဲ့ဒါမွ စလယ္ဆိုတာ က်ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ အခ်ိန္အတြယ္ ႏို႔ဆီဘူး ၂လုံးစာ ဆိုတာကိုပါ။

(၂) လက္ျမဴ (၁) လက္ျမတ္
(၂) လက္ျမတ္ (၁) လက္မယ္
(၂) လက္မယ္ (၁) စလယ္
(၂) စလယ္ (၁) ခြက္
(၂) ခြက္ (၁) ျပည္
(၄) ျပည္ (၁) စိတ္
(၂) စိတ္ (၁) ခြဲ
(၂) ခြဲ (၁) တင္း

အေပၚက ဟာေလးက က်ေတာ္ ဂူးဂဲလ္မွာ ရွာတဲ့ အခါ ေတြတဲ႔ သံစဥ္လႈိင္း ဖိုရမ္ထဲက ရယူထားတာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ ဘာပဲလိုလို ဂူဂဲလ္ မွာ ရွာလို႔ ရပါတယ္လို႔။။။

Saturday, January 3, 2009

နားေထာင္ၾကည္႔ပါအုံး

က်ေတာ္ ဒီသီခ်င္းေလးေတြကို MMAမွာ ကို ME တင္ထားတာေတြေတာ့ နားေထာင္ၾကည္႔တာ ေကာင္းတာနဲ႔ က်ေတာ့ ဘေလာ့ေလးကို လာလည္သူေတြ အတြက္ ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္ အေနနဲ႔ ရွဲလိုက္ပါတယ္။ အားလုံးလဲ ႏွစ္သက္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။….
သီခ်င္းေလးကို ေဒါငး္ခ်င္ရင္ေတာ့ သီခ်င္းစာသား ေခါင္းစဥ္ ေလး အေပၚမွာ ကလစ္လုိက္ပါဗ်ာ။
နားေထာင္ခ်င္ရင္ေတာ့ စပီကာေလးသာ ဖြင့္လုိက္ပါ။ side bar က သေကာင့္သားေလးက နားေထာင္ခ်င္မွန္းမသိ မနားေထာင္ ခ်င္မွန္းမသိ ေအာ္တုိ ပြင့္ေနမွာပါ။
သန္းျမတ္စိုး... အက်င္းဆိုး
ဒုိ႔ဗမာ
ဒါေလးက ေတာ့ MMA မွာ ကို ME ေရးထားတဲ့ အားေဘာ္ေလးပါ။

အခုေခတ္မွာအရမ္းရွားပါးၿပီးနားေထာင္ရခက္တဲ့
သီခ်င္းေလး ၂ ပုဒ္ကိုတင္လိုက္ပါတယ္။ နံပါတ္ ၁ က ဒို႕ဗမာ ပါ
ေနာက္တစ္ပုဒ္ကေတာ့ အက်င့္ဆိုး ပါ။
ဒီသီခ်င္းမ်ိဳးနားမေထာင္ဘူးတဲ့့
သူေတြနားေထာင္ရေအာင္ေပါ့။
လူတို္င္းနားေထာင္သင့္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္မွာ ၂ပုဒ္ဘဲရွိလို႕ ၂ပုဒ္ဘဲတင္ေပးလိုက္တယ္ေနာ္။
ဟစ္ေဟာ့ေတြလိုက္မမွီတဲ့စာသားေတြနဲ႕ေရးထားပါတယ္။ အပ်က္အသက္ကြာပါတယ္။
သီခ်င္းႀကီးဆိုျပီးမပိတ္လိုက္နဲ႕ေနာ္ သီခ်င္းေဒါင္းျပီရင္ဆံုးတဲ့အထိနားေထာင္။
အရမ္းေကာင္းတဲ့သိခ်င္းေတြပါ။
တင္ဆက္သူ = အၾကြင္း ME

...................................................................................................................................
ဒါန႔ဲ စကားမစပ္ က်ေတာ္ ဒီဘေလာ့ ေလးကေန ထြက္ခြာဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ စိတ္အရမ္းညစ္ေနလို႔ ... ဒါေပမဲ့ မရဘူးဗ်..ႏွစ္ကူးတုန္းက က်ေတာ့ကို လာႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ အစ္ကိုေတြ အစ္မေတြ ညီငယ္ ညီမငယ္ေတြ အားလုံးကို ျပန္မႏွဳတ္ဆက္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေတာ့ ရဲ႕ ရိုင္းစိုင္း မႈကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါ။