ကုိုယ့္ကို ကိုယ္ ဒဏ္ခတ္ျခင္း

ပုလုေကြး ငယ္ငယ္ ၉တန္းေလာက္ကတည္းက ကြန္ပ်ဴတာ ဆိုအရူးအမူးပဲ။ ဒါေတာင္ ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ပ်ဴတာကို uni ၄တန္းေအာင္ ၅တန္းႏွစ္(2003) ေလာက္မွ ပါၾကီး(ေဖေဖ)ဝယ္ေပးတာ။ ကြန္ပ်ဴတာ ကလိေနရမယ္ဆိုရင္ ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့။ ဒါေတာင္ ဘာမွေလာက္ေလာက္လား မတတ္ဘူး။ ဆရာ႔ ဆရာၾကီးေတြကို အားက်၏။

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ သုံးရင္ ေဆာ့ဝဲလ္ေလးဝယ္ ဟိုကလိ ဒီကလိေပါ့။ အင္တာနက္ဆုိင္သြား၊ ေတြရာေဆာ့ဝဲ ေဒါင္းလုပ္ဆြဲ၊ ကြန္ပ်ဴတာ စာအုပ္ေတြက ပါတာေတြကို မွတ္ထား၊ အင္တာနက္ဆိုင္ ေရာက္ရင္ ရွာေဒါင္း..အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကလိေပါ့…

စလုံးေရာက္လာေတာ့ အင္တာနက္ဆုိတာ ကိုယ္ရဲ႕ လက္တကမ္းမွာ။ စာဖတ္ခ်င္လဲ အင္တာနက္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ေတာ့လဲ အင္တာနက္၊ ေဆာ့ဝဲလ္ ေဒါင္းေတာ့လဲ အင္တာနက္ ၊ သီခ်င္းနားေထာင္ေတာ့လဲ အင္တာနက္၊ အားလုံးကို အင္တာနက္ ကတဆင့္သြား ေနေတာ့တာေပါ့။ က်ေတာ့ ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ ကဝါးျမိဳသြားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းကေတာ့ အင္တာနက္မရွိေတာ ့ စာအုပ္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး ဖတ္ျဖစ္တယ္။ learning cd ေလးေတြ ဝယ္ၿပီးေလ့က်င့္ ဖတ္မွတ္ ဟုတ္ေနေသးတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ photoshop ဆိုလဲေရာင္ဝါး ေရာင္ဝါး၊ coral draw ဆုိလဲဆက္မတက္ေတာ့ဘူး။ illustrator ဆိုေမ့ေတာင္ေနၿပီ။ matlab ဆိုရင္ေတာ့ တီခ်ယ္ ေဒၚစုစုဟန္ ကလြဲၿပီ ဘာမွမသိေတာ။ ့solidwork ကပိုဆိုးေသး။ premier ဆို ေရာင္လိုေတာင္ မေလ့လာျဖစ္ေတာ့။

စာေတြထဲမွာ မွတ္မိေနတာက ပညာရပ္တစ္ခုဟာ မေလ့လာပဲ ၆လထားထားရင္ ဘာမွမတတ္ေတာ့ သလိုပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မေန႔က စၿပီး ကုိယ္ကိုကိုယ္ ဒဏ္ခတ္လိုက္ၿပီ။ ဗုဒၵဟူးေန႔ အင္တာနက္ မသုံးေသာေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုအေၾကာင္း ေၾကာင္းျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္အတြင္း အင္တာနက္မသုံးေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ရုံးမွာေတာ့ သုံးျဖစ္ပါမည္။ ရုံးမွာက ဒါနဲ႔ ပဲ အလုပ္လုပ္ေနရတာ ကိုး။ က်ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္က ညေန ရနာရီမွ ည ၁၂နာရီ အတြင္းပါ။

ေနာင္ဒီထက္ဆုိးလာပါက အဲဒီေန႔ကို ကြန္ပ်ဴတာ မသုံးေသာေန႔ အျဖစ္တိုးျမွင့္သြား ခ်င္ပါသည္။