အခ်စ္ပန္း သုံးပြင့္

ပထမ အခ်စ္မွာ
က်ဆုံးေတာ့
ဒုတိယ အခ်စ္မွာ
နံလံထူဖုိ႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။

နလံထူဖို႔ ၾကိဳးစားေနဆဲ
ေျခထိုးခံတဲ့ သူေၾကာင့္
ဒုတိယ အခ်စ္မွာ
ငါဟာ ၿပိဳလဲခဲ့တယ္။

ၿပိဳလဲခဲ့တဲ့ ငါအခ်စ္နံရံကို
ထူမတ္ႏိုင္ဖို႔ တတိယ အခ်စ္ကို
လက္တြဲဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္..

ကမ္းလင့္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့
ငါ့လက္ေတြဟာ လမ္းတစ္ဝက္မွာေပ်ာက္ဆုံးခဲ့တယ္
သူ႔ရဲ႕လက္ဟာ တစ္ပါးသူနဲ႔
ယွဥ္တြဲခဲ့တာ အခ်ိန္သုံးႏွစ္
ၾကာျမင့္ပီတဲ့။

အိုေမေမ…
သားဘာဆက္လုပ္ရမလဲ
အခ်စ္ဆိုတာ သၾကားအုပ္ထားတဲ့
ဗီတာမင္ေဆးလိုပါပဲလား
အျပင္းပန္းက ခ်ိဳသာေပမဲ့
တကယ္တမ္းေတာ့ ခါးသက္လြန္းလွတယ္ေလ၊
အိုေမေမ
က်ေတာ္ေလ တစ္ကိုယ္ထဲ
ရြက္လႊင့္ဆဲေပါ့….။

(ဆယ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ ခါးသက္လွတဲ့ အခ်စ္ပန္းသုံးပြင့္ကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အေနနဲ႔ သီးကုံးလိုက္ပါတယ္။ အဲ..ဒါဟာ ကဗ်ာလို႔ မဆိုႏိုင္ဘူးထင္တယ္ေနာ္။ စာစုေလးေတြေပါ့ဗ်ာ...)

------------

ပုလုေကြး

------------