Christmas Songs for all

Christmas လဲနီးၿပီ.. ဟီးဟီး..တကယ္ေတာ့ Christmas ဆိုတာ က်ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ နဲ႔ လားလားမွမဆိုင္.. ဒါေပမဲ့ ဂလိုဘယ္ေခတ္ၾကီးထဲမွာ အရာရာဟာ ကူးလူးဆက္သြယ္ေနေတာ့ Christmas ဟာ က်ေတာ္တုိ႔နဲ႔ မဆုိင္ေသာ္လည္း သူအခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေပါ့။

ငယ္ငယ္ကဆို ဒီဇင္ဘာ Christmas ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ေပ်ာ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္လို႔ဗ်။ Christmas ဆိုတာဘာလဲ ဆိုတာမသိခဲ့ေပမဲ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေရွ႕မွာ ခရစ္ယာန္ေတြ သီခ်င္းေတြလာဆိုၾက.. သူတို႔ကို လက္ေဆာင္ေပး…ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသား။

Christmas ဆိုတာကို က်ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ က်င္းပတာလဲဆုိတာ ဆယ္တန္ေအာင္ၿပီးတဲ့ အထိ မသိဘူး။ ေနာက္မွ Christmas ဆုိတာ ခရစ္ေတာ္ ေမြးေန႔ဆို သိလာရတယ္။

ခရစ္စမတ္သီခ်င္းေလးေတြက နားေထာင္လို႔ေတာ့ ေကာင္းသား။ အဲဒီေတာ့ youtube မွာ က်ေတာ္ေတြ႔တဲ့ Christmas သီခ်င္းေလးေတြ ကို နားေထာင္လို႔ရေအာင္ မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ က်ေတာ္ဟာ ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးကို လုံးဝ ယုံၾကည္တဲ့ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

စံပယ္ပန္း

စေနေန႔မနက္ အျပင္က ျပန္လာေတာ့ ဝယ္ေနက် ပန္းဆိုင္မွာ စံပယ္ပန္း ၁က်ပ္ဖိုးဝယ္ၿပီး ဘုရားတင္ျဖစ္တယ္။ ပုလုေကြး အပတ္တိုင္း လုိလို စံပယ္ပန္းကို ၁က်ပ္ဖိုး ဝယ္ၿပီး ဘုရားတင္ေနၾက။ ဘယ္ေန႔ တိုင္းတင္မယ္လို႔ေတာ့ စိတ္ထဲမထားပါဘူး။ ရုံးတက္ရက္္ဆိုလဲ ရုံးက အျပန္ ပန္းသည္ရွိေသးရင္ ဝယ္ၿပီးတင္ပါတယ္။

စပယ္လို ျဖဴစင္ရပါလုိ၏

ဒီအပတ္မွ စိတ္ကလည္း ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္မသိ။ ဘုရားတင္တဲ့ ပန္းကို ဓါတ္ပုံရိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္ေနတာနဲ႔ ဖုန္းကင္မရာေလးနဲ႔ ရိုက္ထားမိတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔က်ေတာ့ ရိုက္ထားတဲ့ပုံေလး နဲ႔ ဘေလာ့တင္မယ္စိတ္ကူးထားတာ။ ကိုညီလင္းဆက္ ဘေလာ့ကို ဝင္ဖတ္မိေတာ့ ဟိုမွာ စံပယ္ေတြ စံ ပယ္ေတြ ရႈပ္ေနတာမို႔ ဒီပို႔စ္ေလးကို မတင္ေတာ့ဘူးလို႔ ရုပ္သိမ္းလုိက္တယ္။ ေဟာ ညေနထမင္းစားၿပီး မွ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တင္မယ္ဆုိၿပီး ဒီစာေလးကို ရိုက္လုိက္တယ္။

ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စံပယ္လို စိတ္ထားျဖဴခ်င္ပါတယ္။ ျဖဴေအာင္လည္း က်င့္ၾကံေနထိုင္ေနပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ (အျပင္ေလာကမွာေကာ၊ က်င္လည္ရာ ဘေလာ့ေလာကမွာပါ) မျဖဴစင္သူတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ေန၊ ျမင္ေန၊ ဖတ္ေန၊ ၾကားေနရလို႔ပါ။ အားလုံးလဲ စံပယ္လို ျဖဴစင္ပါေစ။

ကုိုယ့္ကို ကိုယ္ ဒဏ္ခတ္ျခင္း

ပုလုေကြး ငယ္ငယ္ ၉တန္းေလာက္ကတည္းက ကြန္ပ်ဴတာ ဆိုအရူးအမူးပဲ။ ဒါေတာင္ ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ပ်ဴတာကို uni ၄တန္းေအာင္ ၅တန္းႏွစ္(2003) ေလာက္မွ ပါၾကီး(ေဖေဖ)ဝယ္ေပးတာ။ ကြန္ပ်ဴတာ ကလိေနရမယ္ဆိုရင္ ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့။ ဒါေတာင္ ဘာမွေလာက္ေလာက္လား မတတ္ဘူး။ ဆရာ႔ ဆရာၾကီးေတြကို အားက်၏။

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ သုံးရင္ ေဆာ့ဝဲလ္ေလးဝယ္ ဟိုကလိ ဒီကလိေပါ့။ အင္တာနက္ဆုိင္သြား၊ ေတြရာေဆာ့ဝဲ ေဒါင္းလုပ္ဆြဲ၊ ကြန္ပ်ဴတာ စာအုပ္ေတြက ပါတာေတြကို မွတ္ထား၊ အင္တာနက္ဆိုင္ ေရာက္ရင္ ရွာေဒါင္း..အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကလိေပါ့…

စလုံးေရာက္လာေတာ့ အင္တာနက္ဆုိတာ ကိုယ္ရဲ႕ လက္တကမ္းမွာ။ စာဖတ္ခ်င္လဲ အင္တာနက္၊ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ေတာ့လဲ အင္တာနက္၊ ေဆာ့ဝဲလ္ ေဒါင္းေတာ့လဲ အင္တာနက္ ၊ သီခ်င္းနားေထာင္ေတာ့လဲ အင္တာနက္၊ အားလုံးကို အင္တာနက္ ကတဆင့္သြား ေနေတာ့တာေပါ့။ က်ေတာ့ ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ ကဝါးျမိဳသြားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းကေတာ့ အင္တာနက္မရွိေတာ ့ စာအုပ္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး ဖတ္ျဖစ္တယ္။ learning cd ေလးေတြ ဝယ္ၿပီးေလ့က်င့္ ဖတ္မွတ္ ဟုတ္ေနေသးတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ photoshop ဆိုလဲေရာင္ဝါး ေရာင္ဝါး၊ coral draw ဆုိလဲဆက္မတက္ေတာ့ဘူး။ illustrator ဆိုေမ့ေတာင္ေနၿပီ။ matlab ဆိုရင္ေတာ့ တီခ်ယ္ ေဒၚစုစုဟန္ ကလြဲၿပီ ဘာမွမသိေတာ။ ့solidwork ကပိုဆိုးေသး။ premier ဆို ေရာင္လိုေတာင္ မေလ့လာျဖစ္ေတာ့။

စာေတြထဲမွာ မွတ္မိေနတာက ပညာရပ္တစ္ခုဟာ မေလ့လာပဲ ၆လထားထားရင္ ဘာမွမတတ္ေတာ့ သလိုပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မေန႔က စၿပီး ကုိယ္ကိုကိုယ္ ဒဏ္ခတ္လိုက္ၿပီ။ ဗုဒၵဟူးေန႔ အင္တာနက္ မသုံးေသာေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုအေၾကာင္း ေၾကာင္းျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္အတြင္း အင္တာနက္မသုံးေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ရုံးမွာေတာ့ သုံးျဖစ္ပါမည္။ ရုံးမွာက ဒါနဲ႔ ပဲ အလုပ္လုပ္ေနရတာ ကိုး။ က်ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္က ညေန ရနာရီမွ ည ၁၂နာရီ အတြင္းပါ။

ေနာင္ဒီထက္ဆုိးလာပါက အဲဒီေန႔ကို ကြန္ပ်ဴတာ မသုံးေသာေန႔ အျဖစ္တိုးျမွင့္သြား ခ်င္ပါသည္။

ဟုတ္ရဲ႕လား ေမာင္ကာလုရဲ႕

ဟုတ္ရဲ႕လား ေမာင္ကာလုရဲ႕ .......

source: The Voice Weekly Journal

(Puluque's Favourite Journal)

မရွိ မျဖစ္

က်ေတာ့ အတြက္ေတာ့ ဒီ အဘိဓာန္ေလးေတြဟာ မရိွမျဖစ္ပဲ။ က်ေတာ့ သုံးတဲ့စက္တိုင္းကို ထည္႔ထားေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေလးေတြကေတာ့ Oxford English Dictionary ရယ္ Babylon English Dictionary ရယ္ပါ။

Oxford Dictionary ကေတာ့ Mobile အဘိဓာန္ပါ။ က်ေတာ့ဖုန္းထဲကို ထည္႔ထားပါတယ္။ ဒီ mobile dictionary ကုိ java support လုပ္တဲ့ ဖုန္းတိုင္းမွာ ထည္႔လို႔ ရပါတယ္။ သုံးလို႔လဲ အဆင္အလြန္ေျပပါတယ္။ အရင္လို dictionary စာအုပ္ၾကီးကို ခါးၾကားထိုးစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ လိုအပ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီေနရာက ေနယူလိုက္ပါခင္ဗ်ာ။ zipfile ေလးကို ျဖည္လုိက္ၿပီး ဖုန္းထဲကို ထည္႔လိုက္။ ၿပီးရင္း run လိုက္ပါက သုံးလို႔ရပါၿပီ။

ေနာက္ dictionary က ေတာ့ ေဘဘီလုံ အဘိဓာန္ပါ။ ဒါကိုေတာ့ mz မွာ ေတြ႔လို႔ သုံးၾကည္႔ေတာ့ ၾကိဳက္သြားတာပါ။ ကြန္ပ်ဴတာထဲ တည္႔ထားရင္ အလြန္အသုံးတည္႔မွာပါ ။ ကိုယ္သိခ်င္တဲ့ ဘယ္စာလုံးကိုမဆို ေရြး(select အုပ္) ၿပီးေတာ့ ctrl+right click ႏွိပ္လိုက္ရင္ သိခ်င္တဲ့ အဓိပါယ္ ကို ေဖၚျပေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ pdf ဖိုင္မွာေတာ့ မရပါဘူး။

Mz ကေဘာ္ေဘာ္ေတြ တင္ထားတဲ့ dictionary ေလးကို ဒီေနရာမွာေဒါင္းလိုက္ပါ။

ေဆာ့ဝဲလ္တင္နည္းလမ္းညႊန္ေလး ကေတာ့ ဒီမွာပါ။

ဒါကေတာ့ အေပၚက ဆိုဒ္မွာ ေဒါင္းလို႔မရမွာ စုိးလို႔ fileden မွာ က်ေတာ္ျပန္တင္ထားတာပါ။

ျဖစ္ေနက်..

ပုလုေကြး အပ်င္းအလြန္ၾကီးေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ယခုပုံ ္ေလးမ်ားကို http://www.bakree.com/ ဖိုရမ္မွ အတိအက်ကူးယူကာ ခိုးခ်ထားပါသည္။ က်ေတာ္တို႔ ဘဝေလးနဲ႔ တုိက္ဆုိင္ေနတာမို႔ ပို႔စ္အျဖစ္ တင္လိုက္ပါသည္။ http://www.bakree.com/ မွ အတိအက်ကူးယူ ခိုးခ်ထားပါသည္။

ျဖစ္ပုံမ်ား

ဒီေန႔ အိမ္က သယ္ရင္း ဘေလာ္ဂါေကာင္ ျမန္မာျပည္ ခြင့္ျပန္တယ္။ က်ေတာ္ နဲ႔ေနာက္သယ္ရင္းတစ္ေကာင္ ေပါငး္သုံးေယာက္ လိုက္ပို႔တယ္။ သယ္ရင္း က ျမန္မာျပည္ မျပန္တာ ၁ႏွစ္နဲ႔ ကိုးလ ရွိသြားေတာ့(ေရာက္ကတည္းက တစ္ခါမွ မျပန္) ဒီႏွစ္ေတာ့ သူျပန္မယ္ဆိုေတာ့ အေဖ၊ အေမ၊ ညီမေလး အစ တစ္မ်ိဳးတစ္ေဆြလုံး ဖို႔ ဝယ္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ။ သူ bukit junction သြားလဲ က်ေတာ္ပါ။ မူစတာဖာ သြားလဲ က်ေတာ္တို႔ လိုက္။ imm သြားတာလည္းလိုက္ ။

ဘယ္ ဒစ္စေကာင္ဆုိလဲ သူဝယ္ခ်င္၊ ညာ ဒစ္စေကာင့္ ဆုိလဲ သူသြားမယ္။ စိတ္ပါလဲ လိုက္ခ့ဲ ရ ။စိတ္မပါလဲ လိုက္ခဲ့ရ။ ဘယ္သြားသြား ဘာဝယ္ဝယ္ သူူ႕ကို ေျပာမိတာက gst refund စလစ္ေတာင္းဖို႔။ တစ္ခါတေလ သူ႔ခမ်ာ ဝယ္ၿပီးအိမ္ေရာက္မွ gst refund မေတာင္းမိလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာ။ သူခမ်ာ ပစၥည္း ေဘာင္ခ်ာေလးေတြ refund စလစ္ေလးေတြ ကို ျပန္ရင္ထုတ္ဖို႔ အိတ္ကေလးနဲ႔ သတ္သတ္စုထားတာ။

ဒီမနက္ေတာ့ ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ လက္မွတ္ထုတ္ baggage ကို ကီလိုခ်ိန္ ၿပီးေတာ့ ၾကြပါေလေရာ gst refund ထုတ္ဖို႔ေနရာက္ို သြားတာေပါ့။ က်ေတာ္တို႔ ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေရွ႕မွာ ကိုအိႏၵိယ သားႏွစ္ေယာက္ ကထုတ္ေနတာမို႔ အနည္းငယ္ေစာင့္ေနမိတယ္။ အလွည္ေရာက္ေတာ့ မမေခ်ာေခ်ာ ရွိတဲ့ ေကာင္တာကို ဝင္၊ စလစ္စာရြက္ ေလးေတြ ေပးမိတယ္။ မမေခ်ာေခ်ာ က ပတ္စပို႔စ္ ဆိုေတာ့ ေပးလိုက္တာေပါ့။ မမေခ်ာေခ်ာခင္ဗ်ာ မ်က္စိလည္သြားတယ္နဲ႔တူတယ္။ စာအုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ၿပီး ေဘးက ကိုယ္ေတာ္ၾကီးကို ေမးလိုက္တယ္။ ကိုယ္ေတာ္ၾကီးက ေရာက္လာၿပီး သယ္ရင္းရဲ႕ အိုင္စီကတ္ကို ေတာင္းပါတယ္။ သယ္ရင္းက ေပးလုိက္ေတာ့ သူကစလုံးမွာ ေနထုိင္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြ gst ျပန္ထုပ္လို႔ မရပါဘူးတဲ့။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ အလည္အပတ္ သမားေတြသာ ထုတ္လို႔ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏွစ္လ ေက်ာ္သြားရင္လဲ မရပါဘူးတဲ့။ ဟင္သြားၿပီးေပါ့။ ပုလုေကြးတို႕ တစ္သိုက္ ေဝးပုံမ်ားေျပာပါတယ္။

ဟီးဟီး ဒါနဲ႕ စလစ္ေလးေတြ ျပန္ေတာင္းေတာ့ မမေခ်ာေခ်ာက ေနအုံးတဲ့ တုံးထုေပးမယ္ဆုိေတာ့ က်ေတာ္မ်ိဳးက မလိုပါဘူးရပါတယ္လို႔ ေျပာတာေပါ့။ ပုလုေကြးစိတ္ထဲ အသိထဲက အလည္္လာ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ျပန္မဲသူေတြ နဲ႔ ထုတ္ခိုင္းမယ္ေပါ့။ ဟီးဟီး ။ စလုံးေတြမ်ား ကိုယ္ထက္လည္တယ္။ တုံးထုေပးတာက စလစ္ကို ေနာက္ တစ္ေယာက္နဲ႕ လက္လြဲေျပာင္း (transfer) လုပ္လုိ႔မရေအာင္ တုံးထုေပးတာပါတယ္။ အလာလား ….ေသၿပီေပါ့ကြယ္ ရုိ….

...............................................................................................................................

GST ဆုိတာ Goods and Services Tax ကိုေခၚတာပါ။ အေသးစိတ္ကို ဒီေနရာ မွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပုလုေကြးလဲ အိမ္ေရာက္မွ googling လုပ္မိေတာ့တယ္။

က်ေတာ္ မုန္းေသာ ၿမိဳ႕

ငါ မေနခ်င္တဲ့ ငါမုန္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေလး အေၾကာင္းကို ငါအိမ္မက္ မက္တယ္။အဲဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ ဧရာဝတီျမစ္ ကမ္းနဖူးမွာတည္ရွိတယ္။ အဲဒီၿမိဳ႕ေလး မွာ ငါ ၆ႏွစ္ေလာက္ ေနဖို႔ အေၾကာင္းဖန္ဖူးေပမဲ ငါတကယ္ေနတာ ၁ႏွစ္ေတာင္ ျပည္႔ရဲ႕လား မသိဘူး။ အခုအဲဒီၿမိဳ႕ေလးကို ငါလြမ္းေနတယ္။

အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးကို ငါရန္ကုန္ကေနလာရင္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဧရာဝတီအလွကို ငါအရင္ျမင္ရတယ္။ ငါေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ညဘက္ျဖစ္ေပမဲ့ ငါကို ဧရာဝတီကို ဟာႏွဳတ္ဆက္တယ္။ ဧရာဝတီဟာ သူရဲ႕ ခ်ိဳျမျမေလေျပေတြနဲ႔ အဲ့ဒီျမိဳ႕မွာ ငါကို ေနဖို႔ စြဲေဆာင္ေပမဲ့ ငါဟာ မီးခိုးမ်ားတဲ့ ရန္ကုန္ကေန မထြက္ခြာ ခ်င္ခဲ့ဘူး။


ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးထဲမွာ ငါေရကူးဖူးတယ္။ ငါဧရာဝတီျမစ္ထဲမွာ ေရကူးေဘာင္းဘီ ဖင္က်ပ္ေလးနဲ႔ ငါကူးေတာ့ အဲဒီျမိဳ႕က လူေတြ ငါကို စူးစမ္းတဲ့ မ်က္လုံးနဲ႔ ၾကည္႔ၾကတယ္။ ငါတို႔ တခါတေလ ဧရာဝတီကမ္နဖူးေပၚက ဧရာရဲ႕ လွိဳင္းေတြကို စီးေနတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ မွာထမင္းစားရင္း ဧရာဝတီကို ဘီယာနဲ႔ ျမည္းခဲဘူးတယ္။ ဒဲ့ဒီညမွာ ဧရာဝတီ ဟာ ေပ်ာ္ျမဴးေနတယ္။ တခါတေလ ငါဟာ ဧရာဝတီရဲ႕ ရင္ခြင္ကို ျဖတ္ၿပီး ကိုဖက္ဒီဘက္ကမ္းကို ဆုိင္ကမ္းေလ်ွာက္ ေမာင္းဖူးတယ္။ ဧရာဝတီရဲ႕ ေလေျပဟာ ငါကိုက်ီစယ္လို႔ေပါ့။



အဲဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ ငါၾကိဳက္တက္တဲ့ အစားစာေတြနဲ႔ ငါကို ဆြဲေဆာင္ ျဖားေယာင္းေလ့ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ သေကၤတလို႔ ဆုိႏိုင္တဲ့ စားစရာတစ္ခုဟာ ငါရဲ႕မနက္စာ အျဖစ္ ငါေနတဲ့ရက္အတြင္းမွာ ခုန္ေပါက္ ေရာက္ရွိလာေလ့ရွိတယ္။ လက္ဖက္ေရ. ေကာ္ဖီမၾကိဳက္တဲ့ ငါ့အတြက္ မုန္းဟင္းခါးအစားထုိး မနက္စာတစ္ခု ကို ငါမက္မက္သက္သက္စားခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ညေတြမွာ ငါဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အေလးျပဳဳရင္း ဘီယာစုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ဘီယာစုပ္ေနတဲ့ ငါတို႕ကို ျမင္းၾကီးေပၚကေန ၾကည္႔ရင္း သတိေပးေနသလိုပဲ။



ေနာက္ ဲဒီေဒသထြက္ ယိုမ်ိဳးစုံဟာလည္း နာမည္ၾကီးသား။ ေအးခ်မ္းတဲ့ညေတြမွာ ငါတခုတ္တရစားေလ့ရွိတာကေတာ့ ေျပာင္းဖူးမီဖုတ္ပဲ။ သူတို႔ေဒသထြက္ ေျပာင္းဖူးဟာ ခ်ိဳျမိန္လွတာမို႔ ငါမက္မက္ေမာေမာ စားေလ့ရွိတယ္။



အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ အညာမဟုတ္ေပမဲ့ အညာဆန္တယ္။ စကားအေျပာအဆို အေနအထိုင္တခ်ိဳ႕ဟာ အညာေရာက္ေနသလိုပါပဲ။ သူတို႔ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ ငါတို႔အေျပာအဆို ကြာျခားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ငါမွတ္မိေနသား။ ဘာတဲ့“ ဟုတ္ေလာက္တယ္” ဆိုတဲ့ အသုံးအႏွဳန္း..ဟုတ္ေလာက္တယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ငါတို႔ အေနနဲ႔ ျဖစ္ေလာက္တယ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိတယ္လို႔ သုံးေပမဲ့ သူတို႔က မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ သုံးတယ္။



အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးက လူေတြဟာ ငါတို႔လိုေကာင္ေတြကို အထင္ၾကီးတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ တစ္ခါတေလ ၾကည္႔တက္တယ္။ ငါတို႔ကို ေလးစားတက္သလို ငါတို႔ဆိုရင္ အဲဒီျမိဳ႕ေလးမွာ အစစအရာရာ ပြဲျပီးသေလာက္ပါပဲ။ ဥပမာတစ္ခုအေနနဲေပါ့ ဘဏ္အခက္အခဲေတြ ျဖစ္တုန္းကေပါ့ အဲ့ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ ဘယ္သူ႕ကို မွ ပုိက္ပိုက္မထုတ္ေပးခ်ိန္မွာ ငါတို႔ ဟာ ငါ့တို႔ရဲ႕ အမွတ္တဆိပ္ကတ္ေလးေတြနဲ႔ အိမ္ကပို႔တဲ့ ပိုက္ပိုက္၊ စုထားတဲ့ ပိုက္ပိုက္ေတြကို သြားထုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။


ဧရာဝတီရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးရဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ေဒသေတြဟာ အသီးအႏွံျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္တယ္။ ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕အထြက္မွာ သစ္သီး အႏွံ ေတြကို ရန္ကုန္တင္ပို႔တဲ့ ကုန္စည္ဒိုင္ေလးေတြရွိတယ္။ ၾသဇာသီးခ်ိန္ဆို ငါဟာ လည္ေခ်ာင္းေတြနာလာတဲ့ အထိ ၾသဇာသီးေတြ တစ္ဝ တျပဲစားခဲတယ္။
အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ မေနခ်င္တဲ့ ငါဟာ သူမ်ားေတြထက္ ၂ႏွစ္ပိုေနခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားေတြ ၄ႏွစ္ေလာက္ေနတာကို ငါဟာ ၆ႏွစ္ေလာက္ေနဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။


အဲဒီျမိဳ႕ေလးကို ငါေနာက္္ဆုံးႏွဳတ္ဆက္ခဲ့တာ ၂၀၀၆ေလာက္ကေပါ့။ ပါးပါးမားမားတို႔လာၾကိဳတဲ့ ကားေလးနဲ႔ ငါဟာ အဲဒီၿမိဳ႕တခြင္ကို သြားရင္း ႏွဳတ္ဆက္ ခဲတယ္။ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္မႈး(ပါးပါးရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္လဲျဖစ္၊ မာမီတပည္႔လဲျဖစ္၊ ငါနဲ႔ ဇာတိတူလဲျဖစ္သူ…) ကဧည့္ခံေက်ြးေမြးတဲ့ ေနလည္စာကို ေတာာင္ဘက္ၾကယ္ စားေသာက္္ဆုိင္မွာ စားေသာက္ရင္း ငါဟာဧရာဝတီရဲ႕ အလွကို ေနာက္္ဆုံးခံစားခဲ့တယ္။


အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ငါမေနခ်င္တဲ့ ငါမုန္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေလး ငါလြမ္းေနတယ္။ ၿမိဳ႕ေလးေရ လြမ္းတယ္ကြာ…။
………….......................................................................................................................
ဒီပို႔စ္ေလးမွာ က်ေတာ္သုံးထားတဲ့ “ငါ” “ငါတို႔” ဆုိတဲ့ အသုံးအႏွဳန္းေလး ဟာ အနည္းငယ္ ရိုင္းတာ မို႔ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ “ငါတို႔” ဆိုတာ သမုဒၵရာၾကီး ျဖစ္ရင္ “ငါ”ဆိုတာဟာ သမုဒၵရာထဲက ေရတစ္ေပါက္မ်ွသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ေလးဟာ က်ေတာ့ မန္မိုရီစတစ္ထဲမွာ ခိုေအာင္းေနတာ ဒီညနဲ႔ဆို ၉ရက္ေျမာက္ၿပီေပါ့။ ဒီပို႔စ္ေလးဟာ က်ေတာ္ အိမ္မက္က လန္႔ႏိုးၿပီး ထေရးထားတဲ့ က်ေတာ့ရင္တြင္းျဖစ္ စစ္စစ္ေလးပါ။ တျခား ေသာသူမ်ားထံမွ မွီျငမ္းထားျခင္း လုံးဝ လုံးဝ မရွိပါေၾကာင္း အာမခံပါသည္။ ဓါတ္ပုံေလးကေတာ့ က်ေတာအဖြဲ႔ေတြ အာလုံးယူေနၾက +x-xx တို႔ ရိုက္ထားတဲ့ ပုံေလးေတြထဲက တစ္ခုပါ။

ငါမုန္းတဲ့ ငါ

ကိုယ္ကိုကိုယ္ မုန္းတဲ့ အခ်က္ ၁၀ခ်က္တဲ့ဗ်။တကယ္ေတာ့ မုန္းဘူးဗ်..ဒါေၾကာင့္ နည္းနညး္ေတာ့ ေခါင္းစားတယ္။

၁။ ဟန္မေဆာင္တက္တာ
ဘာေရးရမလဲ စဥ္းစားတာ အဲ့ဒီအခ်က္က ေခါင္းထဲ အရင္ဝင္လာတယ္။ တကယ္ပါ။ က်ေတာ္ ေပ်ာ္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ညစ္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ႏွာမွာ လာေပၚေရာ.. အဲ့ဒီဟန္မေဆာင္တက္တဲ့ အရာၾကီးကို နည္းနည္းေတာ့မုန္းတယ္။

၂။ အခ်စ္မရွိေသးတာ
ဟာ..ဟ။ ကိုယ္အသက္ ကို ျပန္ၾကည္႔ေတာ့ မငယ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ခ်စ္ခ်စ္မရွိေသးတဲ့ အတြက္ တစ္ခါတစ္ေလ သိမ္ငယ္သလို တစ္ခါတစ္ေလ ကုိယ္ကိုကိုယ္ မုန္းေနမိတယ္(အခု အခ်ိန္မွာေပါ့ဗ်ာ္။ မစြန္ရေကာငး္လားလို။။(ရတာမလို လိုတာမရတဲ့ က်ေတာ့ ဘဝပါ)

၃။ကြန္ပ်ဴတာကို စြဲလမ္းတာ
ဒါလဲပဲ မုန္းစရာေကာင္းတယ္။ သယ္ရင္းေတြ အျပင္သြားရင္ က်ေတာ့္မွာ မလိုက္ႏိုင္ဘူး။ နတ္ထဲမွာ ဟုိဝင္ ဒီဝင္ .. ဟိုေဆာ့ဝဲလ္ ေဒါင္း၊ ဒီေဆာ့ဝဲလ္ စမ္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ေနတာေတြ…

၄။ေဆာ့ဝဲေတြကို ရူးမူးတာ
ကြန္ပ်ဴတာကို စြဲလမ္းတာရဲ႕ အဆက္အျဖစ္ ေဆာ့ဝဲေတြကို ရူးသြပ္တာကလည္း တစ္ခါတေလ မုန္းဖို႔အရမ္းေကာင္းတာဗ်။ ဟိုတုန္းကဆုိ National ၊ CDworld ၊ Active တို႔သြားၿပီး ဘာေဆာ့ဝဲမ်ားအသစ္ရွိသလဲ လို႔ သြားေခ်ာင္း၊ သြားဝယ္ရတာ အေမာ..ရတဲ့ ပိုက္ပိုက္လဲ ဒါေတြနဲ႔ ကုန္တာ။ Progamming လဲ သူမ်ားလို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ေရးတက္ဘူးဗ်။

၅။ ဖာသိ ဖာသာ မေနတက္တာ
ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ အက်င့္ဗ်။ ဖာသိ ဖာသာ မေနတက္ဘူး။ ကိုယ္သိရင္ လုပ္ေပးလိုက္ရမွ။ ေျပာျပလိုက္ရမွ ေက်နပ္တာ။..မွားေနရင္လဲ ဝင္ေျပာလိုက္ရမွ..

၆။ ေလာတက္တာ
အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ရင္ အရမ္း ေလာတယ္။ ျမန္ျမန္လိုခ်င္တယ္။ ဒါလဲ မေကာင္းဘူးဗ်..

ရ။ ေသေသသပ္သပ္မရွိတာ
အလုပ္ကို ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ ေလာတက္ေတာ့ မေသသပ္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခါတလ လွ်ပ္ျပာလ်ွပ္နဲ႔ ။ ဒါလဲ မုန္းစရာေကာင္းတယ္..

၈။ ေခါင္းမာတာ
က်ေတာ္ဟာ ေတာ္ေတာ့ကို ေခါင္းမာတဲ့ လူ. ။ ဟင္ဆိုရင္ လွည္႔မၾကည္တက္ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ေန ျဖစ္ေန ..လုံးဝ တာ့ တာပဲ…။

၉။ခံစားလြယ္တာ
အရမ္းခံစားရလြယ္တယ္။ ၾကံဳလိုေျပာျပရရင္ ဟိုတစ္ေန႔က စာေရးဆရာ အစုံ ပါတဲ့ ၿငိမ္သက္ တစ္မိနစ္ ဝတၳဳတို စာအုပ္ေလးကို ရုံးအျပန္ ရထားေပၚမွာ ဖတ္ေနမိတယ္။ က်ေတာ္က အဲဒီလို ဝတၳဳတို စာအုပ္ေတြဆို ေနာက္ဆုံးကေန စဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီထဲက ဆရာမ မဦးရဲ႕ အက္ကြြဲသံဇဥ္ ဝတၳဳတိုေလးကို ဖတ္ၿပီး ခံစားရလြန္းလို႔ စာအုပ္ကိုပိတ္ၿပီး မငိုမိေအာင္ စိတ္ေျပာင္းရတာ မနည္းဘူး။ မဖတ္ပဲလဲ မေနႏိုင္ေအာင္ ဝတၳဳေလးကလည္း ေကာင္းလြန္းတယ္။ အဲဒီလို ေယာက်္ားေလးတန္မဲ့ ခံစားလြယ္တာလဲ ကိုယ္ကို ကိုယ္ မုန္းမိတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက တစ္ခု။

၁၀။ စိတ္ဆိုးတက္တာ
တစ္ခါတေလ အရမ္းစိတ္ဆိုးတက္တယ္။ ေတာ္ရုံနဲ႔ ေတာ့ စိတ္မဆိုးပါဘူး။ စိတ္ဆိုးရင္လဲ မေျပဘူးဗ်။ အိမ္မွာတုန္းက စိတ္ဆိုးရင္ အဲဒီေန႔ မန္မန္း မစားေတာ့ဘူး..ဟဟ။

မမဝါဝါေရ..ျဖစ္ညွစ္ၿပီးေရလုိက္ၿပီဗ်..က်ေတာ္ ဘယ္သူကို လက္လြႊဲေပးရင္ ေကာင္းမလဲ။ စိတ္ထဲေပၚလာတာေတာ့ ႏွစ္-ေက်ာင္းအတူ ဆင္းတဲ့ သယ္ရင္း ဇူလိုင္…။
တရား၊ဓမၼေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ေအာင္ တရားအလွဴေပးေလ့ရွိတဲ့ က်ေတာ္နဲ႔ ေမြးေန႔တူ ညီငယ္ ေအာင္ဦး….။ က်ေတာ့ ေမြးေန႔မွာ တိတ္တိတ္ေလး ဟတ္ပီးဘတ္ေဒးလာလုပ္သြားတဲ့ ညီမငယ္ ဂူဂူး…။ ပန္းသြန္းတဲ့ ဥယ်ာဥ္ ပိုင္ရွင္ ကဗ်ာမ်ားနဲ႔ ေပ်ာ္ေနသူ မီးေလးဇာ…..တို႔ပါပဲ ..အဆင္ေျပတဲ့ အခ်ိန္..အဆင္ေျပရင္ ေရးေပးေစခ်င္ပါတယ္….

ကာတြန္းကား ၾကည္႔မလား

ႏွစ္ေက်ာင္းအတူဆင္းတဲ့ သယ္ရင္း ဇူလိုင္ တက္ထားလုိ ႔ေရးလိုက္ပါအုံးမယ္။ က်ေတာ္ တီဗီတို႔ ရုပ္ရွင္တို႔ ၾကည္႔ရတာ ကို စာဖတ္တာေလာက္ ဝါသနာမပါဘူးဗ်။ ငယ္ငယ္ကဆုိ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ၿပီးရင္ ေခါင္းမူးလို႔ အဲ့ဒီေန႔ဆုိ ဘယ္လိုမွ ေနလိုမေကာင္းဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ ကားေကာင္းေလးေတြေတာ့ ၾကည္႔ပါတယ္။

ကာတြန္းကားကေတာ့ နည္းနည္းၾကိဳက္တယ္ ေျပာရမလားပဲ။ က်ေတာ္မွတ္မိေနတာကေတာ့ က်ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က (အေရအခင္းၿပီးစလား မျဖစ္ခင္လား မသိဘူး) တီဗီကေန လာသြားတဲ့ ကာတြန္းကားေလးကို ေတာ့ဝိုးတိုး ဝါးတား မွတ္မိေနသား။ ဇာတ္လမ္း ေလးက အခုေခတ္ပါဝါ ရိန္းဂ်ားဆန္ဆန္ ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ သူရဲေကာင္း ငါးေယာက္ေလာက္နဲ႕ သိပၸံကာတြနး္ဇာတ္လမ္းေလး။ တစ္ေယာက္စီမွာ ဝတ္စုံအေရာက္တစ္မ်ိဳးစီနဲ႔ အစြမ္းကိုုယ္စီရွိၾကတယ္ဗ်။ သူတို႔အားလုံး စုေပါငး္ၿပီး လည္း စက္ရုပ္ၾကီးတစ္ခုလုပ္လုိ႔ရတယ္။ အေရးၾကဳံရင္ သူတို႔လက္ကနာရီေလးကို ႏွိပ္ၿပီး လက္ကို ေလမွာေျမွာက္လိုက္ရင္ လက္နတ္ေတြ သူတို႔ကိုယ္မွာ တပ္ဆင္သြားတယ္။ လူဆိိုး ၾကီးကေတာ့ မ်က္စီတစ္ဖက္လပ္ ပင္လယ္ဓားျမပုံစံပဲ။ ဒီေလာက္ပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္ဗ်။(ဇာတ္ကားနာမည္နဲ႔ ၾကည္လို႔ရတဲ့ဆိုဒ္ရွိရင္ ေျပာျပေပးပါအုံး..ျပန္ၾကည္ခ်င္လို႔)

က်ေတာ္မျဖစ္မေန ၾကည္ျဖစ္တဲ့ ကာတြန္းကားကေတာ့ အားလုံးၾကိဳက္တဲ့ tom and jerry ပါ။ အဲ့ဒီကားတြန္းကား ၾကည္႔ရင္ က်ေတာ့မာမီက ကေလးမဟုတ္လူၾကီးမဟုတ္ ကားတြန္းကားေတြ ၾကည္တယ္လို႔ေျပာၿပီး မာမီပါလာၾကည္႔ၿပီး တခြီခြီးရယ္ေလ့ ရွိတယ္။

ဒီေလာက္ပဲ သယ္ရင္းေရ… အခုေတာင္ toms and jerry ေနာက္ဆုံးထြက္ကားကို ၾကည္မလို႔ ရု႔ံးမွာ rapidshare ကေန ေဒါင္းလုပ္ဆြဲေနတယ္ဗ်။

လိုခ်င္ရင္ေျပာ..ျမန္မာျပည္က က်ေတာ့အိမ္မွာ tom and jerry အေခြ (၃၀)ေက်ာ္ရွိတယ္…ငဲွငဲွ. ..ငွဲ

အရမ္းေပ်ာ္ပါသည္

ဒီေန႔ မနက္ အိပ္ယာထကတည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါသည္။ ဟားဟား..က်ေတာ္ solidwork ကို torrent နဲ႔ ေဒါင္းေနတာ ၆ရက္ေလာက္ရွိသြားၿပီ။ ဒီေန႔ မနက္ေတာ့ ၁၀၀% ျပည္႔သြားလို႔ အားလုံးအိုေကပါသည္။ အားလုံးေပါငး္ ေဒါင္းခ်ိန္ ၃ရက္နဲ႔ ၁၆နာရီတိတိၾကာပါတယ္။ က်ေတာ့ လက္ေတာ့ အစုပ္ေလးနဲ႔ ညီးေနေလာက္ၿပီ။ rs premium account မရွိတဲ့ ဒြတ္ခေတြေပါ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်ေတာ္လိုခ်င္ေနတဲ့ solidwork လည္းရၿပီ။ ေဟာ အခု စာသားေလးေတြလဲ.. က်ေတာ္ႏွလုံးသားထဲက ေရာက္ ရွိလာလိ႔ု အျမတ္ရလိုက္တယ္ဗ်ာ…

ေလာကဓာန္ ၏ အထုအေထာင္းမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး၌

အကြ်ႏု္ပ္အား သန္မာေစ၏.

လူတစ္ခ်ိဳ႕၏ ေကာက္က်စ္မႈမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး၌

အကြ်ႏု္ပ္အား အေတြအၾကဳံမ်ားစြာ ရေစ၏.

စိတ္ညစ္စရာမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး၌

အကြ်ႏု္ပ္အား ၿပဳံးေပ်ာ္္ေစ၏.

ငိုေၾကြးမႈမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး၌

အကြ်ႏု္ပ္အား ေပ်ာ္ရႊင္ေစ၏.

ဆုံးရႈံးမွဳမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံး၌

အကြ်ႏု္ပ္အား အျမတ္မ်ားစြာေပ၏.

ေနာက္ဆုံး၏ ေနာက္ဆုံးမ်ားသည္

အကြ်ႏု္ပ္အား ပထမဆုံးကို ျဖစ္ေစသည္..

ပိတ္ဆို႔ခံ ဦးေႏွာက္

ဒီအေၾကာင္းေတြ ငါမၾကားခ်င္ဘူး။ စိတ္မေကာင္းလြန္းလို႔ ၊ ရင္လဲနာတယ္။ ခံစားရတယ္။ တကယ္ပါ။ သူလုိ ေတာ္တဲ့လူေတြရဲ႕ စြမ္းအားေတြ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ေရွေရွာက္ ေပ်ာက္ဆုံးဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ေနာင္ဆုိ ျမန္မာလို႔ဆုိရင္ “မရႈတ္ မလုပ္ မျပဳတ္”ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳးပဲ ျဖစ္လာေတာ့မယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ အခုလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား “မရႈတ္ မလုပ္ မျပဳတ္” ျဖစ္ေနၾကၿပီေလ။ ငါအပါ အဝင္ေပါ့။

အညႊန္တလူူလူ တက္ေနတဲ့ အပင္ကို ေခါင္ညြန္ကေနျဖတ္လိုက္ သလုိပဲ။ တခ်ိဳ႕ကလညး္ေျပာမေပါ့။ ေခါင္ညြန္႔ က်ိဳးသြားရင္ ေနာက္ထပ္ေဘးကေန အညြန္ေတြ ထပ္ထြက္လာမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက ေဘးကအညြန္ေတြေလ။ ေခါင္ညြန္မွ မဟုတ္တာ။ ေခါင္ညြန္နဲ႔ ေဘးကထြက္လာတဲ့ အညြန္႔ တျခားစီပါ။

နည္းနညး္ေတာ့ၾကာၿပီ။ the voice weekly editorial ထဲမွာလား။ ဆရာမဂ်ဴး ေျပာတာလား မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အခုေခတ္မွာ လူေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွားသြားၿပီတဲ့။ ဟိုေခတ္က ေဒါက္တာဘေမာ္လို႔။ ကိုေအာင္ေက်ာ္လို ရဲရဲေတာက္ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေတြ ေပၚခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့ မရွိသေလာက္ပဲ။ နည္းနည္း ရွိလာမယ္ဆုိရင္လဲ အျမစ္ကပါတူးထုပ္ လုိက္ေတာ့ မရွိတာလဲ မဆန္းပါဘူး။

ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက brain drain ကိုျပသာနာ တစ္ရပ္လို စိုးရိမ္ၾကတယ္။ က်ေတာ့ကေတာ့ brain drain ထက္ brain block ကိုပိုစိုးရိမ္မိတယ္။ က်ေတာ္မေသေသးရင္ ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္မွာ က်ေတာ္တို႔ brain block ေတြ ခရီးဆက္ၾကတာေပါ့။

..........................................................................................................................................................................

က်ေတာ္သုံးထားတဲ့ brain block ဆိုတဲ့ အသုံးအႏွဳန္း မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါလိမ့္မယ္။ မွားေနရင္ ျပင္ပါမယ္။

the above photo is taken from http://theguiridispatches.wordpress.com

မလုပ္ခ်င္ပါဘူး ဆို....

ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ က်ေတာ့ စိတ္ေတြ ေဖာက္ေဖာက္လာတယ္။ စိတ္ပိန္တယ္..တကယ္ပါ။ စေန၊ တနဂၤေႏြ ေရာက္ရင္ ဒီအလုပ္ကို မျဖစ္မေန လုပ္ကုိလုပ္ရတယ္။ က်ေတာ္ ကလည္း အဲဒီအလုပ္ေလာက္ မလုပ္ခ်င္တာ အဲဒီအလုပ္ပဲ။ အေမရိကန္ သမၼလုပ္ပါဆုိရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ ျငင္းျဖစ္မယ္မထင္ဘူး..ဟိဟိ..

အဲဒီအလုပ္ကိုေတာ့ လုပ္ရမွာ ေသမေလာက္ ေၾကာက္တယ္။ မလုပ္လုိ႔လဲ မျဖစ္ဘူး။ ဒီႏိုင္ငံမွာက ကိုယ္မလုပ္ရင္ ဘယ္သူမွ လာကူလုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီအလုပ္ကို လုပ္ရတာကလဲ မစားသာဘူးဗ်။ လက္ကလည္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္ လုပ္ရတယ္။ စိတ္ကလည္း အဲ့ဒီထဲမွာ ႏွစ္ထားရေသးတယ္။ လူကလည္း တစ္ခါတေလ မတ္တပ္ရပ္. ေခ်ြးကလညး္ထြက္ေသး။ ပင္ကလည္း ပင္ပန္းေသး။

အဲ့ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနလို႔ က်ေတာ္ ဘေလာ့လဲမလည္ႏိုင္. စာေတြလည္း ေကာငး္ေကာင္းမဖတ္ႏိုင္ဗ်ာ။ တကယ္စိတ္ပိန္တယ္။ အခုလဲ ဘေလာ့ပို႔စ္ေလးေရးမယ္ လုပ္ေနတာ အဲဒီအလုပ္ကို လုပ္ရေတာ့မယ္။ ..

.

.

.

.

.

.

.

ဘုိင္ဘိုင္ က်ေတာ္ မီးပူသြားတုိက္လိုက္အုံးမယ္…တာ့တာ..။

.

.

.

.

စေကာ္ပီယံ တစ္ေကာင္ ၏ ညဥ္းခ်င္း

ႏိုဝင္ဘာ ရဲ႕ေန႔ရက္မ်ားဟာ စေကာ္ပီယံ (scorpion) တစ္ေကာင္ကို ဘာအညႈိးနဲ႔မ်ား ရက္စက္ေနတာလဲ။ ႏို၀င္ဘာေန႔ရက္ေတြ စကတည္းက စေကာ္ပီယံေကာင္ေလး ဘာမွန္းမသိ စိတ္ညစ္ေနရတယ္။ ရုံးမွာလဲ အဆင္ေျပတယ္၊ အိမ္နဲ႔ လဲ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာအတြက္မွန္းမသိေသာ စိတ္ညစ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတယ္ေလ။

ႏိုဝင္ဘာေန႔ရက္ေတြဟာ စေကာ္ပီယံေကာင္ေလးကို အရႈပ္မ်ားနဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္ေစတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ့ အပတ္ကလည္း ရုံးပိတ္ရက္ ဖတ္မယ္လို႔မွန္းထားတဲ့စာအုပ္ေတြ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။

စေကာ္ပီယံေကာင္ေလး ဖတ္မယ္လို႔မွန္းထားတဲ့စာအုပ္ေတြကေတာ့ JAMES CARVILL ရဲ႕ mechanical engineer’s data handbooks နဲ႔ Jay Armstrong , Jen Dehaan တို႔ရဲ႕Macromedia Flash 8 စာအုပ္ေတြပါ။ ေနာက္ၿပီး ေရႊ ၅၀က ဖတ္ဖို႔က်န္ေနတာေတြ၊ ဆရာမခင္ခင္ထူးရဲ႕ ဆံရစ္ဝိုင္း ဝတၳဳတိုစာအုပ္..အားလုံးကို လုံးဝကို မဖတ္လိုက္ရဘူး။



ေသာၾကာေန႔တိုင္း အတူေနသယ္ရင္းေတြ အားလုံး အလုပ္ကေနအိမ္တန္းမျပန္ပဲ ပင္နဆူလာမွာ စုရပ္ထားၿပီး စားၾကေသာက္ၾက၊ လိုအပ္တာေတြဝယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည ၁၀နာရီေက်ာ္ၿပီ။ ေရမိုး ခ်ိဴး၊ကြန္ပ်ဴတာ ေရွထိုင္ေတာ့ ၁၁နာရီေက်ာ္လို႔ ၁၂ထိုးၿပီ။ သတင္းေလး ဘာေလးဖတ္ၿပီး အိပ္ရာဝင္ေတာ့ ၁နာရီေက်ာ္ေပါ့။ ဖုန္းကို alarm ၄နာရီေပးၿပီး အိပ္လိုက္တယ္။ အိမ္က toshiba ေကာင္က ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းမွာဆိုေတာ့ မနက္ ၅နာရီေလာက္ အိမ္ကထြက္မွ အဆင္ေျပမယ္ေလ။ သူကို ပို႔ၿပီးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၈နာရီေက်ာ္ ၉နာရီ ။ အဲဒီတစ္ေန႔လုံး လူကညီးစီစီၾကီးနဲ႔ ဘာမွေကာင္းေကာင္း မလုပ္ႏိုင္ေတာဘူး။ စိတ္ညစ္ေနလို႔ အိမ္ကိုဖုန္းေခၚေတာ့မွ ပိုဆုိးသြားတယ္..ဟားဟား.. အရႈပ္ထုပ္ေတြ ဆက္မေရးေတာ့ပါဘူး။

ဒီတစ္ပတ္ ပိတ္ရက္လဲ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္မယ္မထင္ဘူး။ အခင္ဆုံးသယ္ရင္းရဲ႔ အေဖနဲ႔ အမတို႔ စလုံးလာၿပီး ေဆးလာစစ္ၾကေတာ့ ပိတ္ရက္ေတြမွာ သူတို႔ကို ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ပို႔တာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားမယ္ထင္ပါထယ္။

ဘေလာ့ဂါ သယ္ရင္းေတြရဲ႕ ဘေလာ့ေတြကိုလညး္မလည္ျဖစ္ေသးပါ။ အခ်ိန္လုၿပီး လာေရာက္လည္ပတ္ပါမည္႔ အေၾကာင္း စေကာ္ပီယံေလး ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုဝင္ဘာလမွာ လူ႔ေလာကထဲေရာက္ရွိလာတဲ့ စေကာ္ပီယံေလး ႏိုဝင္ဘာလေလးကို ခ်စ္ပါသည္။

ျဖစ္စဲ ျဖစ္ၿမဲ

၁။အေမရိကန္ သမၼတေရြးပြဲတြင္ အိုဘားမား အႏိုင္ရေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္ ဒီေန႔ ရုံးမွ ေစာေစာ ျပန္၍မရပါ။
၂။ အေမရိကန္ မွစတင္ေသာ စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လယ္သမားတစ္ခ်ိဳ႕ ေႏြစပါးစိုက္ရန္ လယ္ထြန္ေနၾကသည္။
၃။ ဆရာမေလးသည္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးဆူသျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား သခ်ာၤပုစာၦမ်ားကို အိပ္စာ တြက္ခုိင္းသည္။
၄။ ေစ်းသည္မ်ား ေစ်းေရာင္းေနခ်ိန္တြင္ ညေနမိုးခ်ဳပ္သျဖင့္ လမ္းမီးမ်ားလင္းလာသည္။
၅။ ပုလုေကြးသည္ ဘေလာ့ပို႔စ္တင္ရန္ ပ်င္းသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္း ဘေလာ့မ်ားထံ တိုးတုိးတိတ္တိတ္ အလည္သြားသည္။

အခ်စ္ျဖင့္

တစ္ခ်ိဳ႕ ႏွစ္အခ်ိဳးတစ္

တစ္ခ်ိဳ႕က တစ္အခ်ိဳးတစ္

အားလုံးဟာ အခ်စ္ျဖင့္

တစ္ေယာက္ေသာ သူကေနာက္ႏွစ္

သူဂ်ီေတာ့ မက္ေဆ့ငါ ျမင္သျဖင့္

သူလဲပဲ အခ်စ္ျဖင့္

တစ္ခ်ိဳ႕က အြန္လိုင္းခ်စ္

အျပင္မွာလည္း အခ်စ္စစ္

သူတို႔လဲပဲ အခ်စ္ျဖင့္

သိုးေဆာင္းေတြေခၚ က်ဴးပစ္

ငါတို႔ေခၚ ျမားနတ္ေမာင္ျဖစ္

သူဟာေလ ငါ႔ ကိုမပစ္

ငါ့မွာေတာ့ ဒုကၡျဖင့္….။

ဖတ္ညႊန္း

က်ေတာ္ တေလးတစား အျမဲဖတ္ေလ့ရွိတဲ႔ the Voice Weekly journal ဂ်ာနယ္ရဲ႔႕ အယ္ဒီတာ့ အားေဘာ္ေလးကို အားလုံးကို ျပန္မ်ွခ်င္ပါတယ္။ ဒါေလးကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ကမာၻၾကီးရဲ႕ အေျပာင္းအလဲေလးကို နည္းနည္းငယ္ေစာင္း ၾကည္႔လုိက္တာပါ။ the Voice Weekly ကို ေတာ့ ခြင့္မေတာင္းထားေပမဲ့ ခြင့္ျပဳမယ္ထင္ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္က

အေျပာင္းအလဲ မ်ားေသာကမာၻ

၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ကမာၻၾကီးတြင္ထူးျခားေသာ အေျပာင္းအလဲ မ်ားစြာ ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ ရၿပီး အခ်ိဳ႕ေသာ အေျပာင္အလဲမ်ားမွာ အမ်ားစုထင္မွတ္မထားေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြရသည္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ စီးပြားေရးသည္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ အေျခအေန ေကာင္းေနေသာ္လည္း ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူမ်ား၏ စိတ္အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ေဇာက္ထိုးမိုးေမ်ွာ္ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ကမာၻသို႔ အဓိက ကုန္တင္ပို႔သူ အဓိက ၿမီးရွင္ႏိုင္ငံျဖစ္လာသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ စားသုံးသူမ်ား၏ ယုံၾကည္မွဳလက္လြတ္ ဆုံးရွဳံးသြားခဲ႔ရသည္။

ေတာင္အာဖရိက လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ ANC ပါတီၿပိဳကြဲသြားသည္။ ပါကစၥတန္တြင္ အဂတိလိုက္စားမႈျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အက်ဥ္းခံခဲရသူ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဘနာဇီယာဘူတို၏ခင္ပြန္း သမၼတျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျပည္သူလူထု ၇၀ရာႏွဳန္း၏ ေထာက္ခံမွဳကို ရထားေသာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းသက္ဆင္ ဒုတိယအၾကိမ္ ျပည္ေျပးဘဝသို႔ ျပန္ေရာက္ရွိ သြားသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္ ဘန္ေကာက္တြင္ ေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ လူအုပ္ၾကီးက ဒီမိုကေရစီစနစ္ မလိုလားေၾကာင္း ဆႏၵျပလ်က္ရွိသည္။

မေလးရွာဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အာဒါဝီ ေမ်ွာ္မွန္းသည္ထက္ ၂ ႏွစ္ေစာကာ ရာထူမွဆင္းေပခဲ႔ရသည္။ ဒုတိယ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္ အန္န္၀ါအီဗရာဟင္ မေလးရွာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးကို လွဳပ္ကိုင္သူအျဖစ္ ျပန္လည္ေရာက္ ရွိလာသည္။

ေျမာက္ကိုရီးယား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး၏ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ေတာင္ကိုရီးယားႏွင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံေပါင္းစည္းေရး ျဖစ္ေပၚလာဖြယ္ရွိေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ေဟာကိန္းထုတ္သည္။

အင္ဒိုနီးရွာႏိုင္ငံတြင္ သမၼတေဟာင္း ေမဃဝတီ ဆူကာႏိုပိုထရီ ဒုတိယအၾကိမ္ သမၼတျပန္ျဖစ္လာဖြယ္ရွိေၾကာင္း ျပည္သူ႔ဆႏၵ စစ္တမ္းမ်ားက ညႊန္ျပလ်က္ရွိသည္။ ေမွ်ာ္လင္ခ်က္ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေသာ ဇင္ဘာေဘြ အမ်ိဳးသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးမွာ အာဏာခြဲေဝက်င့္သုံးေရးတိုင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ကို ေတြျမင္လာရသည္။

ေဂ်ာ္ဂ်ီယာႏိုင္ငံကို ရုရွားတပ္မ်ားက ဝင္ေရာက္တုိက္ခိုက္ၿပီး ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ ပိုင္နယ္ေျမႏွစ္ခုကို လြတ္လပ္ေရးေပးခဲ့သည္။ ရုရွာႏွင့္ကီလုိမီတာ ၁၀၀သာ ေဝးကြာသည္႔ ပိုလန္ႏိုင္ငံရွိ ယခင္ဆိုဗိယက္ယူနီယံ စစ္အေျခစိုက္စခန္းၾကီးေနရာတြင္ အေမရိကန္တို႔က ေပထရိေယာ ဒုံပ်ံစခန္းတည္ေဆာက္လိုက္သည္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု တရုတ္ျပည္႔သူသမၼတႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္သည္ သင္ခန္းစာမ်ား ျဖစ္ေနပါသည္ ဟုေျပာခ်င္ပါသည္။

ငို႔ဖ

ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို က်ေတာ့ အမ၀မ္းကြဲ တစ္ေယာက္ကေျပာျပတာပါ။ သူက ရခုိင္မွာ စက္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ ရခုိင္လို စက္ခ်ဳပ္တဲ့သူကို စက္ဆရာမ(စက္သမ)လို႔ ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ရခိုင္နဲ႔ ခ်င္းနဲ႔က ဆက္စပ္ေနတာပါ။ ခ်င္းေတြက ေတာင္ေပၚမွာ ေနတာမ်ားပါတယ္။ ေစ်းေန႔ေတြမွာ လာၿပီး သူတို႔ဆီက ထြက္တဲ့ကုန္ေတြကို ေစ်း္မွာလာေရာက္ေရာင္းခ်ၿပီး သူတို႔လိုတာေတြကို ျပန္၀ယ္သြားတက္ၾကပါတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ ခ်င္းမတစ္ေယာက္ဟာ ေစ်းကိုလာၿပီး သူမွာပါတာေတြေရာင္း၊ ေနာက္သူလိုတာေတြ ၀ယ္ပါသတဲ့။ သူဟာ အက်ၤီစ(ပိတ္စ) တစ္စကို ၀ယ္ၿပီး အက်ၤီခ်ဳပ္ဖို႔ စက္သမဆီကို သြားပါသတဲ့။ ရခုိင္စက္သမေတြဟာ ပိတ္စ အရမ္းခိုးတယ္လို႔ သူသိထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စက္သမဆီေရာက္ေတာ့ ပိတ္စကို သူ႔ေရွ႔တင္ျဖတ္ၿပီး တစ္ခုဆီကို ဘာအတြက္ဆိုတာ ေျပာဖို႔ စက္သမကို ခိုင္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ စက္သမကလဲ ပိတ္စကို သူ႔ေရွတင္ျဖတ္ၿပီး ဒါက အက်ၤိလက္၊ ဒါက ေကာ္လံ၊ ဒါက ေရွ႕ကိုယ္ထည္၊ ဒါက ေနာက္ကိုယ္၊ ဒါက ငို႔ဖ လိုတစ္ခုဆီပုုံၿပီး ျပပါတယ္။

ဒီေတာ့ ခ်င္းမကလဲ “အင္း နင္ေျပာေတာ့လဲ အားလုံးဟာ ကြတ္တိပဲ။ နင္တို႔ ဘယ္မွာခိုးလို႔လဲ”လို႔ ေျပာၿပီး စက္ဆရာမ ခ်ိန္းတဲ့ရက္မွာ ျပန္လာယူ မယ္လို႔ ေျပာၿပီး စက္ဆိုင္ ကေန ထြက္ခြာသြား ပါတယ္၊

ခ်င္းမ.. မသိတာက စက္သမေျပာတဲ့ “ငို႔ဖ” ဆိုတာ “ငါ့ဖို႔” ဆိုတာကိုပါ..ဟားဟား……..

ပုံရိပ္

က်ေတာ္ ဒီေနရာမွာ ေျပာလိုတဲ့ ပုံရိပ္ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ကို ကုိယ္စိတ္ထဲမွာ ထင္က်န္ေနတဲ့ သူရဲ႕ အျပဳအမူ၊ ဟန္ပန္ အမူအရာ ကိုပါ။

ဥပမာ..မဝါဝါ ခိုင္မင္း လို႔ က်ေတာ္ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အားလုံးခင္မင္တဲ့ ဘေလာ္ဂါမမၾကီးလို႔ ျမင္ၾကမွာပါ။

ကိုရန္ေအာင္လို႔ က်ေတာ္ေတြးလုိက္တာနဲ႔ အဲ့ဒီအစ္ကိုၾကီးဟာ အိမ္မက္နတ္သမီး ကို အပိုင္း ၂ ထိပဲေရးၿပီး ဆက္မေရးေတာ့တဲ့ ကိုေရခဲညွပ္ အျဖစ္ ျမင္ေယာင္မိေနတာကိုပါ။

အဲဒီလုိပုံရိပ္ အျဖစ္ျမင္ေယာင္ဖိုဆိုတာ လိုအပ္တာေတြကေတာ့ အျမင္ခံဖို object (အရာဝတၳဳ)။ရွဳျမင္တဲ့သူ (သို႕) ၾကည္ျမင္သူနဲ႔ သူရဲ႔ ရႈေထာင့္(ခံစားမႈ)တုိ႔ပါပဲ။

အရင္ကဆို ျမန္မာလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ေဖာ္ေရြ သေဘာေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြေနတဲ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားတဲ့ ႏိုင္ငံအျဖစ္ လူတိုင္းက ရႈျမင္ခဲ့ ၾကပါတယ္။

ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံသားလို႔ဆိုလိုက္တာ နဲ႔ အလုပ္ၾကိဳးစားၿပီး က်ိဳးႏြံတဲသူေတြ အျဖစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျမင္ၾကပါတယ္။

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာလို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ သာသနာေတာ္ကို ျပစ္မွားတဲ့ စစ္အာဏာ၇ွင္ အုပ္စိုးတဲ့ ႏိုင္ငံ အျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာက ေျပာင္းလဲရႈျမင္လာ ၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ နာဂစ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ တစ္မိ်ဳး ေျပာင္း လဲရႈျမင္လာၾက ျပန္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႔ေသာ ပုံရိပ္ေတြဟာ က်ေတာ္တို႔ ျပဳလုပ္မႈနဲ႔ တုိက္ရိုက္ အခ်ိဳးက်ေပမဲ့ တစ္ခ်ိဳ႔ ေတြဟာ က်ေတာ္တို႔နဲ႔ သြယ္၀ိုက္ၿပီး သက္ေရာက္မႈ ရွိေနပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးက်ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ေတာ္တို႔ဟာ က်ေတာ္တို႔ရဲ႔ ပုံရိပ္ေတြကို ျပဳလုပ္သူျဖစ္သလို က်ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံ၊ လူမ်ိဳး အားလုံးရဲ႔ ပုံရိပ္ေတြ အျဖစ္ သက္ေရာက္မွဳ ရွိတာေၾကာင္ ့ က်ေတာ္တို႔အားလုံးဟာ မိမိရဲ႕ ပုံရိပ္ကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ထိန္းသိမ္းရင္း ႏိုင္ငံ ရဲ႔႕ ပုံရိပ္ကို ျမင့္တင္ႏိုင္သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကရမွာပါ။။။

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ပုလုေကြး လဲတစ္ခါတစ္ေလ ဒီလို စာမ်ိဳးေတြ ေရးခ်င္လာလို႔ ေရးလုိက္မိတာပါ။ အမွားပါသြားရင္ ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ ၀န္မေလးပါဘူး။ ပုံရိ္ပ္ဆိုတာ ရွဳျမင္သူ၇ယ္။ ရွဳျမင္ခံ အရာဝတၴုဳရယ္၊ ရွဳေထာင့္ ရယ္ေပၚမူတည္ၿပီး ကြဲျပားေနမွာပါ။

Dismissal List from Ministry of Science and Technology

အာလုံးလဲ ဒီသတင္းေလးကို ဖတ္ၿပီးေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္။ မေန႔ ေဒါက္တာလြဏ္ေဆြ ဆိုဒ္မွာတင္ထားတာကိုပါ။ သိပၸံနွင္႔နည္းပညာ၀န္ၾကီးဌာန (သပန) ကေန႔ၿပီး ေဒါက္တာ ၂၃ ေယာက္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေပးခိုင္းတာပါ။ က်ေတာ္ဖတ္ၾကည္႔ရသေလာက္ေတာ့ အားလုံးဟာ ဦးေသာင္း(ဝန္ၾကီး) ရဲ႕သားသမီးေတြပါပဲ။ က်ေတာ္တို႔ ytu နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ေက်ာင္းထြက္ စစ္စစ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။

ေလ်ာ္ေၾကးေငြကလည္း 23 သိန္းကေန 10 သိန္း အနည္းဆုံးေပး ေဆာင္ရပါမယ္။ မေပးရင္ အေရးယူမယ္တဲ့ွွွဗ်။ က်ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းတက္တုန္းကလဲ ၾကိဳ႔ကုန္းေက်ာင္းထဲမွာ အခုလိုပဲ black list ထဲထားတဲ့ ဆရာေတြရဲ႔နာမည္ကို စာလုံးမဲၾကီးေတြနဲ႔ လူသိေအာင္ေၾကျငာထားပါတယ္။
မလုပ္ခ်င္ေတာ့ လို႔ အလုပ္ထုပ္တယ္။ ေလ်ာ္ေၾကးေပးခိုင္းတယ္။ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္လို႔ ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီထြက္တယ္ဗ်ာ။ ဒါဟာ ျပသာနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအထိက ကိစၥမရွိပါ။

ဒါေပမဲ့ ဦးေသာင္းရဲ႕ လူမဆန္တဲ့ ယုတ္မာမွဳ ကေတာ့ black list စာရင္းထဲ တည္႔ၿပီး ျပည္၀င္ခြင့္၊ ႏိုင္ငံတကာ သြားခြင့္ ပိတ္တာကိုပါပဲ။ ဒါဟာယုတ္မာတာပဲ။ မလုပ္ခ်င္လို႔ ေလ်ာ္ေၾကးလဲ ေပးရေသး ျပည္၀င္ခြင့္၊ ႏိုင္ငံတကာ သြားခြင့္ ပိတ္ပင္ခံရပါေသးတယ္။ ႏိုင္ငံအျပင္ကို ေရာက္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ ကိစၥမရွိေပမဲ့ အထဲမွာေနတဲ့သူ အျပင္မထြက္ရေသးတဲ့သူ ေတြ အတြက္ေတာ့ စိတ္ညစ္စရာပါ။ ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္ ေခြးကို
ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္တာပါပဲ။

ေလ်ာ္ေၾကးမေပးဘူး၊ လူကလဲ ႏိုင္ငံအတြင္းမရွိဘူးဆိုရင္ သက္ရာမိဘ(ဒါမွမဟုတ္ ဇနီး။ ေယာက်ၤား) ကို အေရးယူပါတယ္။ ဦးေသာင္း ပဲ မႏိုင္ႏိုင္တာကို လုပ္တာေပါ့။

ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး ထြက္လို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ ၇မယ္( black list ထဲမထဲ့ဘူး) ဆိုရင္ ထြက္ခ်င္တဲ့ သူေတြ သပန မွာ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ေနာက္ဆုံး သပနမွာ ဦးေသာင္းတစ္ေယာက္ပဲ က်န္မယ္ထင္ပါတယ္။
Sources;(1) http://drlunswe.blogspot.com/
(2) http://www.khitpyaing.org/?p=117
(3) သိပၸံနွင္႔နည္းပညာ၀န္ၾကီးဌာန

ခ်စ္ေနဖို႔ပဲ လိုပါသည္

အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ ေပးဆပ္ျခင္းတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရယူျခင္း။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ စြန္႔လြႊတ္ျခင္း။

….State ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းက ေမေမကေျပာတယ္.. အခ်စ္ကို မရွာနဲ႔အုန္း.. ငယ္ေသးတယ္.. တကၠသိုလ္ေရာက္မွရွာတဲ့…

….ပထမႏွစ္၊ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ..ေျပာျပန္တယ္… သုံးတန္း.ေလးတန္းေရာက္မွ အခ်စ္ကို ရွာတဲ့ဗ်..

….ေလးတန္း၊ငါးတန္း၊ ဖိုင္နယ္ေရာက္ေတာ့ ေျပာျပန္တယ္… အလုပ္ထဲေရာက္မွ ရွာတဲ့…

ဟိဟိ.. ဒါက က်ေတာ့ ေမေမနဲ႔ ေဒၚေလးတို႔ေျပာစကား။။။

…..က်ေတာ့ အခ်စ္က နီးမလိုနဲ႔ေဝးေနတယ္…

…..လြယ္မလိုနဲ႔ ခတ္ေနတယ္…..

…..တိမ္မေရာင္နဲ႔ နက္တယ္….

…..အားလုံးဟာ က်ေတာ့ေၾကာင့္ပဲ….

က်ေတာ့ အစ္ကိုၾကီးလိုခင္တဲ့ သယ္ရင္းတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။ “မင္းရင္ဆုိင္ရဲရမယ္ေလ.. စြန္႔စားရဲရမယ္ေလ”တဲ့။

“ဟုတ္တယ္ ကိုၾကီး က်ေတာ္ဟာ အခ်စ္အတြက္ စြန္႔စားဝ့ံတဲ့ သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး။” မစြန္႔စားဝံ့တာလား၊ မစြန္႔စားခ်င္တာလား။ တကယ္ေသခ်ာတာကေတာ့ မစြန္႔စားခ်င္တာပဲ ျဖစ္မည္ထင္သည္။

“မင္းတို႔ ဘာသာတူေတြပဲေလ ညွိယူလို႔ရမွာပါ” လို႔ေျပာတဲ႔ သယ္ရင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔ စကား ။ ကိုယ္တို႔က ဘာသာတူေတြပဲ ဒါေပမဲ့ မတူတာေတြ အမ်ားၾကီးပဲေလ။ ကိုယ္လို ဗမာစစ္စစ္ တစ္ေယာက္ နဲ႔ သူလို ဗမာျပည္မွာေမြးတဲ့ စိနမေလး အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ၾကီးမားလွတဲ့ ျခားနားခ်က္တစ္ခုပဲ။

မမတန္ခူးကေတာ့ “အခ်စ္ဆိုတာကို သူငယ္ခ်င္းဆုိတဲ့ နံရံပါးပါးေလး တစ္ခ်က္ကို ျဖိဳလွဲခဲ့တယ္တဲ့ေလ”။ မမေရ.. နံရံရဲ႔ အျခားတစ္ဖက္မွာ ဘာေတြလဲ ဆိုတာ က်ေတာ္သိေနလို အဲဒီနံရံကို ျဖိဳဖို႔ က်ေတာ္ အားမရွိဘူးေလ။

က်ေတာ္ ကြမ္းယင္မယ္ေတာ္ၾကီးကို လဲ မ မခုိင္းခ်င္ပါ။ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ သူမအိမ္သြားတိုင္း က်ေတာ္ေသာက္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းၾကီးထဲ သြားၿပီးေတာ့လဲ က်ေတာ္ စာသြားမခ်ခ်င္ပါ။ မေတာ္ရတဲ့ က်ေတာ့ ေယာက္ဖေလး နဲ႔လဲ အတြင္းအား အေၾကာင္း အခ်ိန္မေရြး ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါသည္။

ဒါေပမဲ့ က်ေတာ္သူကို သိပ္ခ်စ္တာ သူလဲသိသလို က်ေတာ္ကို သူခ်စ္တာလဲ က်ေတာ္ သိပ္သိတာေပါ့။

အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲ။ တစ္ခ်ိဳ႔က အခ်စ္ဆိုတာ ေပးဆပ္ျခင္းတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ ရယူျခင္းတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ စြန္႔လႊတ္ျခင္းတဲ့။ က်ေတာ္ကေတာ့ “အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေနဖို႔ပဲ လိုပါသည္။”

က်ေတာ ပထမေရးထားတာက ဒီပို႔စ္ေလး မဟုတ္ဘူး။ အရင္ေရးထား တာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ဖတ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ့ ပုလုေကြးဆုိတာ ဘယ္သူဆိုတာ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က သိသြားရင္ သူ႔အတြက္မေကာင္းႏိုင္တာေၾကာင့္ အားလုံးကို ကိုယ္ဟာကို ဆင္ဆာလုပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အထက္က ပို႔စ္ေလးပဲ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အားလုံးဟာ ျမန္မာျပည္မွာပဲျဖစ္ခဲ့တာေတြပါ။ စလုံးမွာ ဟုတ္ဖူးေနာ္။ က်ေတာ္ ဘာေတြေရးတာလဲဆိုတာ ေဝဝါးေနရင္ေတာ့ ဒီသီခ်င္းေလး နားေထာင္လိုက္ပါေနာ္။ မမတန္ခူးနဲ႔ သယ္ရင္းဂ်ဴလိုင္ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

က်ေတာ္ ခံစားမိေသာ သီခ်င္းမ်ား

ဂ်ပန္မေလးမိဂုမိက သီးခ်င္းေတြ ၾကိဳက္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဘယ္သူမ်ား ဒီလိုေျပာမလဲလို႔ ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ႔ က်ေတာ္ ဝမ္းသာမိတာ အမွန္ပါ။ က်ေတာ္ ဖန္တီးတာမဟုတ္ေပမဲ့ က်ေတာ္ တင္ဆက္တာကို အားေပးတဲ့အတြက္ ေက်နပ္ေနမိတာပါ။ က်ေတာ္ အားလုံးအတြက္ ရွဲလ္ လိုက္ပါတယ္။ ပထမေတာ့ သီခ်င္းလင့္ကို သူ႔ကိုပဲေပးမလို႔။ ဒီလိုပို႔စ္ေလးတင္လိုက္ေတာ့ လည္း ပို႔စ္အသစ္တစ္ခုျဖစ္တာေပါ့။ ပို႔စ္အသစ္ေရးရမွာ ပ်င္းေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။

ပထမဆုံးက အေ၀းက ဧည္႔ခန္း အဖြဲ႕ရဲ႕ သီခ်င္းေလးေတြပါ။ အဲ့ဒီအဖြဲ႔ေလးကို က်ေတာ္တို႔ သုံးတန္း(တတိယႏွစ္) EC ေမာင္မယ္သစ္လြင္ၾကိဳဆုိပြဲ တုန္းက လာဆိုတာ။(သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူ သုံးတန္း ေရာက္မွ သစ္လြင္ၾကိဳပြဲ အလုပ္ခံရတဲ့ က်ေတာ္တို႔ေတြေလ.. အားလုံးဟာ အဘ ေမာင္ေသာင္းရဲ႕ ေက်းဇူးေတြပဲ..ေက်းဇူးၾကီးပါေပ့) သယ္ရင္းေတြက ေကာင္းတယ္။ နားေထာင္ၾကည္႔ဆိုတာနဲ႔ နားေထာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေက်ာင္းပုံျပင္ကေတာ္ေတာ္ေလး ေပါက္ၿပီး က်ေတာ္ၾကိဳက္တဲ႔ ကားမွတ္တိုင္တို႔ က်န္သီခ်င္းေတြက ထင္သေလာက္မေပါက္ဘူး။
ေက်ာင္းပုံျပင္……အေဝးကဧည္႔ခန္း
ကားမွတ္တိုင္……အေ၀းကဧည္႔ခန္း
ဒဏ္ရာအလြမ္း… အေဝးကဧည္႔ခန္း

ေနာက္ထပ္ေပးခ်င္တာက ဂ်ီလတ္ ရဲ႕သီခ်င္းေတြ။ ကိုၾကီးရင္ေမာင္က ေပးလို႔နားေထာင္ျဖစ္တာ။ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။ သီခ်င္းေတြနာမည္ေတာ့သိဘူး။
ဂ်ီလတ္ (G-latt) 1
ဂ်ီလတ္ (G-latt) 2
ဂ်ီလတ္ (G-latt) 3

ေနာက္ တစ္ပုဒ္က ဘယ္အဖြဲ႔က ဆိုတာလဲ က်ေတာ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ သူလဲ sample သီခ်င္းေလးပဲ။ ဒီသီခ်င္းေလးနဲ႔ က်ေတာ္ post တစ္ပုဒ္ေရးဘူးတယ္။ စိတ္၀င္စားရင္ ဒီမွာပါ။ သီခ်င္းနာမည္ က wor ite ni

က်ေတာ္၏ ဗရုတ္သုတ္ခ

မမ၀ါ တက္ထားတဲ့ “ဗရုတ္သုတ္ခေန႔” ။ဘယ္ေနမ်ား ျဖစ္မလဲ။ စလုံး လုိ ပုံမွန္ လည္ပတ္ေနတဲ့ ေန႔ေတြထဲမွာ ဘယ္ေန႔ကမ်ား က်ေတာ္ ဗရုတ္သုတ္ခ ျဖစ္ေနခဲ့လဲ။

အင္း အဲဒီေန႔ဗ်။ ေတာသားေလး စလုံးကို ေရာက္ေတာ့ မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႔ ေပါ့ဗ်ာ။ ေရာက္တာက စေနေန႔ .. ဒါနဲ႔ ေရာက္တဲ႔ေနကတညး္က အလုပ္ေတြတင္.. ပထမဆုံး အင္တာဗ်ဴက ေရာက္ၿပီး ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ စရတယ္။ အဲဒီမွာ စေတြ႔ေတာ့တာပဲ။ အင္တာဗ်ဴးလာဖို႔ ဖုန္းလာတာက အဂၤါေန႔ ညေန။ ဖုန္းလာေတာ့ ရင္ကလဲတုန္။ စလုံးတရုတ္မရဲ႔ အဂၤလိပ္ကို ကိုယ္ကနားမလည္္။ ဒုကၡကို္ ေရာက္ေရာ။ ဒါနဲ႔ တက္သမ်ွ မွတ္သမ်ွ အဂၤလိပ္ေလးနဲ႔ နာ့ကို မင္းတို႔လိပ္စာ email ပို႔ေပးလို႔ေျပာလိုက္ရတယ္။

ဗုဒၶဟူးေန႔ နံနက္ေရာက္ေတာ့ ပုလုေကြးတစ္ေယာက္ အင္တာဗ်ဴးသြားပါေတာ့မယ္။ ရႈိးနဲ႔ စမိုးနဲ႔ စတိုင္အျပည္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ သြားတုန္းကေတာ့ အေကာင္းဗ်။ ပထမေရးေျဖ ေျဖရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေျဖႏိုင္တယ္။

ေနာက္တစ္ပိုင္း လက္ေတြ႔ကို ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီး ေျဖရမွာ။ ဆိုင္မွာ ထမင္းသြားစားၿပီးအျပန္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့တာပဲ။ စီးလာတဲ႔ ဖိနပ္အေကာင္းစား တရုတ္လုပ္က ျပသာနာရွာပါေတာ့တယ္။ ပထမဆုံး ခြာကကြာလာတယ္ဗ်ာ။ ခြာကြာတာေလာက္ေတာ့ ျပသာာနာရွိဘူးေပါ့။ ေမွးၿပီးစီးသြားမယ္။ လမ္းတစ္၀က္ေလာက္ အေရာက္မွာ ဖိနပ္ထဲက သံျပားက ဂလုပ္ဆိုထြက္က်လာပါေရာ။ သံျပားနဲ႔ လမး္ထိၿပီးထြက္လာတဲ႔ အသံနဲနဲက်ယ္ေတာ့ အတူပါလာတဲ ဖားတစ္ေကာင္က ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုၿပီးေနာက္လွည္ၾကည္႔။ ကိုယ့္မွာ ရွက္ရွက္နဲ႔ ဘာမွျဖစ္ဘူးေပါ့ ရွက္လိုက္တာကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔။

ရုံးထဲအ၀င္မွာ ျပသာနာကထက္ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ဂ်ပန္ကုပၼဏီဆုိေတာ့ ရုံးအ၀င္ကို အားလုံးဖိနပ္ခ်ြတ္ကတယ္။ ဖိနပ္ခ်ြတ္ေတာ့ ကိုယ္႔ဖိနပ္ အစုတ္ေလးက သိသာေနတယ္။ ဟိဟိ။ ဒါနဲ့ ေဂ်ာင္ေလးထဲမွာ ဖိနပ္ခ်ြတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ပိုင္း လက္ေတြ႕ကို ေျဖရတယ္။ ေျဖရတာက လြယ္လြယ္ေလးကို ဖိနပ္ျပသာနာတက္ၿပီး ဗရုတ္သုတ္ချဖစ္တာနဲ႔ အားလုံးအလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ေပါ့။ အင္တာဗ်ဴး အျပန္လမ္းမွာ ဖိနပ္ေလးကို ေထာ့နဲ႔ေထာနဲ႔ နဲတရြတ္တ္ိုက္ စီးလာၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။

အိမ္ျပန္ ကားေပၚမွာကလည္း ကိုယ့္ဖိနပ္က စုတ္ေနပါတယ္။ အင္းတာဗ်ဴးက ေကာင္းေကာင္းမေျဖႏိုင္တာေတြ ေပါငး္ၿပီး ဆင္းရမဲ့မွတ္တိုင္ တစ္ခုေက်ာ္သြားပါေလေရာ။ အဲဒါလဲဒြတ္ခ။ ဖိနပ္မေကာင္းပါဘူးဆုိ လမ္းထပ္ေလ်ွာက္ရေတာမယ္။ ဖိနပ္အစုတ္ေလးနဲ႔ လမ္းကိုေမွးေလ်ွာက္လာတယ္။ လမ္းျဖတ္အကူး လမ္းတစ္၀က္ လဲေရာက္ေရာ . ဖိနပ္ခြာ တစ္ခုလုံးက ကြာသြားပါေလေရာ။ ကားလမ္းအကူး လမ္းအလည္တဲ့တဲ႔မွာ ကိုယ့္ဖိနပ္ခြာ ေလးက ထီးထီး က်န္ခဲ့တယ္။ စလုံးလို အမႈိက္နဲတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္ဖိနပ္ခြာေလး(ေအာက္ခံ ဆိုးလ္ျပားတစ္ခုလုံး)က လမ္းလည္မွာ ထင္ထင္ရွားရွားေလးေပါ့။ ဟီးဟီး ရွက္လိုက္တာ။ လူေတြက ကြက္ၾကည္႔ကြက္ၾကည္႔ ၾကည္႔သြားၾကတယ္ဗ်ာ။

အိမ္လဲ ျပန္ေရာက္ေရာ ဒီေလာက္ ဒုကၡေပးတဲ႔ ဖိနပ္ အမိႈက္ပုံးထဲကို ၀ဲပစ္လုိက္ေတာ့တယ္။

စိတ္ကလဲ ညစ္ညစ္ . ရွက္လဲရွက္ရွက္နဲ႔ အရမး္ကို ဗရုတ္သုတ္ခ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေန႔ေလး တစ္ခုပါပဲဗ်ာ။ အခုခ်ိန္ ျပန္ေတြၾကည္႔ေတာ့ ရီစရာေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ကို ဗရုတ္ဗယတ္ ေန႔ေလးတစ္ခုေပါ့။

-------------------------------------------------------------------------------------------------
အဟင္း....အဟင္း.. ပုလုေကြးတစ္ေယာက္ လည္ေခ်ာင္း၇ွင္းေနကာ တစ္ခုခုေျပာပါေတာမည္။ က်ေတာ္ ေမာင္ပုလုေကြး ဆက္လက္ၿပီး tag ခ်င္တာက ေတာ့ သယ္ရင္း ဘိုဘို(EOM). မမေလးသြန္းသြန္း. မမေလး မေဗဒါ. မမေလး မိဂုမိ တို႔ကိုပါပဲ။ ေရးေပးၾကပါ ကုန္.. ကိုကို မမတို႔ေရ...

ျဖစ္သလိုပါပဲ

က်ေတာ္ အစားအေသာက္ေတာ့ ျဖစ္သလို မစားတက္ဘူး။ အိမ္မွာ ဟင္းမေကာင္းတဲ႔အခါ က်ေတာ္ႏႈတ္ခမ္း ဆူတက္ေလ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေတာ္ စားတဲ႔ အေကာင္းစားေတြ ဆုိတာ သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ျဖစ္သလိုပဲျဖစ္ေနမလားသိဘူး။

က်ေတာ္ေက်ာင္းတက္ေတာ့ လည္း ျဖစ္သလို သိပ္မစားလုိက္ရဘူးဗ်။ ေက်ာင္းမွာေတာ့ ကန္တင္းမွာ စားတာေပါ့။ ေက်ာင္းကေန တိုက္ခန္း ျပန္ေရာက္ရင္ ေတာ့ ၾကံဳတဲ႔ ေနရာမွာစားတယ္။ တခါတေလ လွညး္တန္းက (ေဇယ်ာသိရိလမ္းထဲက) ဆိုင္မွာသြားစာတယ္။ တခါတေလ ေငြေဒါင္းမင္းမွာ သြားစားတယ္။ ေငြေဒါင္းမင္းက ထမင္းေပါင္းကို က်ေတာ္ၾကိဳက္လို႔။ တခါတေလေတာ့လဲ လမ္းထဲက ၾကံဳတဲ့ဆိုင္မွာ စားတယ္။ သယ္ရင္ေတြဆုံရင္ broadway မွာထိုင္တယ္။ တစ္ခါတေလ နယူးဆိုနီ ကိုေရာက္တယ္။
ဒီထက္ဆုိးလာရင္ေတာ့ ၁၉ လမ္းေရာက္တယ္။ ဒီထက္ ပိုလာရင္ေတာ့ ေျပာေတာဘူးေနာ္… (တခါတေလ ညဘက္ ဖဲရုိက္လို႔ သန္းေခါင္ေက်ာ္ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီ ၀ိုင္းသိမ္းရင္ သုံးေဒါင့္ေကြ႔မွာ ထမင္းေၾကာ္ သြားစားတယ္) ဒါက တနလၤာ ေန႔ ေနလည္ ကေန ေသာၾကာေန႔ေနလည္ထိပါ။

ေသာၾကာေန႔ ညေနဆို က်ေတာ္ အိမ္ျပန္တယ္။ က်ေတာ္ မိဘေတြက ပဲခူးနားမွာေနတာပါ။
က်ေတာ္ျပန္လာမယ္ဆိုတာ သိေတာ မာမီက က်ေတာ္ၾကိဳက္တက္တာေတြ ခ်က္ေပးထားတယ္။ က်ေတာ္ ဟိုတုန္းက ၾကက္သားမစားဘူး။ အသားဆို ဝက္သားပဲစားတယ္။ ငါးဟင္း။ အသီးအရြက္ေၾကာ္၊ အရြက္သုပ္၊ ခ်ဥ္ဟင္းေတြကို ၾကိဳက္ပါတယ္။ ဟင္းခါးကို ေတာ့ မၾကိဳက္ပါ။

ပဲခူးသား ဆိုေတာ့လဲ ငါးခ်ဥ္ၾကိဳက္ပါတယ္။ ရခုိင္ဗမာ ကျပား(ဖီးၾကမ္းေလးေလ) ဆိုေတာ့ ရခုိင္ ဟင္းေတြကို လည္းၾကိဳက္တယ္။ ရခုိင္ဟင္းေတြဆိုလို႔ ပုဇြန္ငပိနဲ႔ အသီးအရြက္တစ္ခုခု ေရာခ်က္ထားတဲ့ ခုတ္ေလွာ္ဆိုတာ ကိုလည္းႏွစ္သက္တယ္။
တစ္ခါတေလ အိမ္မွာ ဟင္းမေကာငး္တဲ႔ အခါ(ၾကက္သား၊ဆိတ္သား ဘဲသား၊ ဆက္သးာ၊ စတဲ့ အသားဟင္းေတြ ခ်က္တဲ႔ အခါ) က်ေတာ္က အေၾကာ္နဲ႔စားပါတယ္။ မာလာဦး ဘူးသီေၾကာ္။ ကမၻာေက်ာ္ အေၾကာ္စုံ၊ ကုလားမၾကီးေၾကာ္တဲ့ အေၾကာ္ေတြဟာ က်ေတာ့ အတြက္ေတာ့ နတ္သုဒၶာအလားပါပဲ။

စလုံးေရာက္ေတာ့လဲ ကံေကာင္းတယ္ေျပာရမလားပဲ။ အတူေန သယ္ရင္းေတြက ခ်က္ျပဳတ္ေရး ကြ်မ္းက်င္ၾကတယ္။ သယ္ရင္းေတာင္ငူသား ေၾကာ္တဲ႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ၾကာဆံေၾကာ္တို႔ဆို အရမ္းေကာင္းပဲ။ (ဟီးဟီး လူသိေအာင္ ေမာင္းခတ္ေပးတာ)။ တခါတေလ ကိုယ္ကိုတိုင္ခ်က္ေပါ့။

ဒါနဲ႔ အိမ္မွာ ဟင္းခ်က္တက္တဲ႔ သူက ဟင္းကို အလွည္႔က် ခ်က္ၾကတယ္။ ဟင္းမခ်က္တက္တဲ႔ သူကို က်ေတာ္တို႔က ဘယ္လိုေခၚသလဲဆိုရင္ .. “အရက္၀ယ္၊ ၾကက္ဖမ္း၊ ငရုတ္သီးေထာင္း၊ ေခြးေမာင္း” လို႔ေခၚတယ္။ ေတာက္တုိမယ္ရ ေကာင္ေလးေပါ့ဗ်ာ။

ဒီစလုံး ေရာက္ေတာ့ တခါတေလ စားျဖစ္တဲ႔ က်ေတာ့ ရဲ႔ျဖစ္သလိုေလးက ထမင္းကို ငရုတ္ဆီ။ ဆီခ်က္၊ ငရုတ္သီးၾကတ္မႈန္႔၊ ပုစြန္ေျခာက္မႈန္႔ တို႔နဲ႔နယ္။ သံပုရာေရေလး ညွစ္ထားတဲ႔ က်ေတာ့ ထမင္းသုတ္။ ၿပီးေတာ့ ၾကက္ဥကို ၾကက္သြန္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေရာခေလာက္ၿပီး ေၾကာ္တဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္တို႔နဲ႔ တြဲဖက္ျပီးေတာ့ ျဖစ္လုိပဲစားတယ္။
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ေတာင္ေပၚသားေရ.. ျဖစ္သလိုေလး စားျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္းေရးရင္းနဲ႔ စားခ်င္တာေတြ ေလ်ွာက္ေရးမိသြားတယ္။ အေနာ္ ဘယ္သူကိုမွ မတက္ေတာ့ဘူးေနာ္။ အားလုံးလဲ ကုန္သေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ. ဟိဟိ။

ျမက္တစ္ဆုပ္ နတ္သား

ဒီပို႔စ္ေလးဟာ ေက်းဇူးရွင္ ပဲခူးၿမိဳ႕ ေအာင္သုခ ရိပ္သာ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး ဥဴးစႏၶိမ ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္မွ ျပန္လည္တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

နတ္ျပည္မွာ နတ္သမီးနဲ႔ နတ္သား အခ်ိဳးခ် ၾကည္ရင္ နတ္သမီးေတြက မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင္ တစ္ခ်ဳိ နတ္ဗိမၼာန္ေတြမွာ နတ္သမီးသာရွိၿပီး နတ္သားမရိွပါဘူး။ နတ္သားမရွိ ေတာ့ နတ္သမီးေတြဟာ ပ်င္းၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင္ ဘုံဗိမၼာန္တစ္ခုက နတ္သမီးေတြဟာ နတ္တို႔ ရဲ႔ အရွင္ သိၾကားမင္းၾကီးထံ ေလ်ွာက္တင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သိၾကားမင္းၾကီးက ”အသင္နတ္သမီးတို႔ သင္တို႔ ဘုံဗိမၼာန္ကို ေနာက္ ၇ ရက္ ၾကာရင္ နတ္သားတစ္ပါးေရာက္ရွိလာမယ္လို႔ ”မိန္႔ပါတယ္။ ”ယခုအခါ အဲ့ ဒီနတ္သား အေလာင္းဟာ လူျပည္က ဇရပ္တစ္ခုမွာ ေနေနရတဲ႔ လူႏူ ၾကီးပဲ။ ေနာက္ 7 ရက္ၾကာရင္ နတ္သား အေလာင္းဟာ ဇရပ္ေပၚက ျပဳတ္က်လို႔ ေျမၾကီးေပၚေရာက္တဲ႔ အခါ ေသကာနီးေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ အေနနဲ႔ ျမတ္သစ္ပင္ေတြ ဆြဲႏွဳတ္ကာ ဇရပ္၀န္းက်င္ သန႔္ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ႔ အတြက္ နတ္သားအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ” သိၾကားမင္းက ဆက္လက္မိန္႔ပါတယ္။

ညေရာက္ေတာ့ နတ္သမီးေတြဟာ သူတိို႔ရဲ႔ နတ္သားအေလာင္းအလ်ာကို သြားၾကည္႔ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူႏူၾကီးဟာ နတ္သမီးေတြကို ျမင္ေတာ့ ” အသင္နတ္သမီး ဘာအတြက္ ေရာက္ရွိလာပါသလဲ” လို႔ေမးပါတယ္။ နတ္သမီး က ”အသင္ ဟာ ေနာက္ ၇ ရက္ၾကာရင္ က်ြႏု္ပ္တို႔ ရဲ႔ ဘုံဗိမၼာန္ ကို နတ္သား အျဖစ္ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္လို႔ လာၾကည္တာပါလို႔ ” မိန္႔တယ္။ လူႏူ ၾကီးက ”က်ြနဳ္ပ္ မွာ ဘာကုသိုလ္မွ မရွိ ဘာအတြက္ေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္မည္မဟုတ္” လိုဆိုတဲ႔ အခါ နတ္သမီးက ျမတ္သစ္ပင္ေတြ ဆြဲႏွဳတ္ကာ ဇရပ္၀န္းက်င္ သန႔္ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ႔ အတြက္ နတ္သားအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

မနက္လင္းေတာ့ လူႏူၾကီးဟာ ငါမေသခင္ ခဏေလးမွာေတာင္ ကုသိုလ္ ျပဳတာ နတ္သားျဖစ္မယ္။ ငါ့မွာ ၇ ရက္ေတာင္က်န္ေသးေတာ့ ကုသိုလ္မ်ားမ်ားျပဳႏိုင္တာပဲ ဆိုျပီး ေက်ာင္း။ ဇရပ္ ၀န္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရး ကို ၇ ရက္လုံးလုံး ေဆာင္ရြက္ပါတဲ႔။

၇ ၇က္ေျမာက္တဲ႔ ေနမွာ နတ္သမီးေတြက နတ္သားကို ေမွ်ာ္ေနေပမဲ့ နတ္သားမေရာက္လာလို႔ သိၾကားမင္းကို သြားေမးျမန္းပါတယ္။ သိၾကားမင္းက ”အသင္တို႔ လူျပည္ကို ဆင္းကာ နတ္သားအေလာင္းကို ဒီကုသိုလ္ေတြေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ သြားေျပာခဲ့ပါ သလား”လို႔ိဆိုေတာ့ နတ္သမီးေတြက ”ေျပာခဲ႔ပါတယ္”လို႔ ျပန္ေလ်ွာက္တင္သတဲ့။ အဲဒီအခါ သိၾကားမင္းက လူႏူၾကီးဟာ ၇ ရက္ပတ္လုံး ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳလုပ္တဲ႔ အတြက္ သင္တို႔ ရဲ႔ ဗုံဗိမၼာန္ကို ေက်ာ္လြန္ကာ သင္တို႔ထက္ျမတ္တဲ့ ဘုံဗိမၼာန္မွာ နတ္သားျဖစ္ေနၿပီလို႔ ” ျပန္ေျပာပါသတဲ့။

ေကာင္းမႈကုသိုလ္ မ်ားမ်ားျပဳက ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္ ခံစားရတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ။

ဂူဂဲလ္ (google) တစ္လုံး ေရလဲသုံး

တစ္ခ်ိဳ႕ ကလည္း သူ႔ကို ေဂၚဂဲလို႔ဖတ္သလို တခ်ိဳ႕ကလည္း ဂူဂဲလ္ (google) လိုဖက္ၾကသဗ်။ ဘယ္လိုပဲ ဖတ္ဖတ္ သူဟာ က်ေတာ္တို႔ရဲ႔ လက္ဆြဲေတာ္ ရွာေဖြေရး အင္ဂ်င္တစ္ခုပဲ။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခုက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူကို အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးမခ်တက္ၾကဘူး။ သာမန္ သူသူ ငါငါ ရွာသေလာက္ပဲ အသုံးခ်တက္ၾကတယ္။

က်ေတာ္ကေတာ့ သူကို ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ ၇ွာဖို႔အတြက္ သုံးတယ္။ သူဟာသိပ္ကို လည္းအစြမ္းထက္တယ္။ ဥပမာ.. က်ေတာ္ရုံးမွာ သုံးတာက outlook mail ဗ်။ ရန္ကုန္မွာတုန္းက က်ေတာ္ outlook ကို လုံး၀ မသုံးဖူးဘူး။ ၾကားေတာ့ၾကားဖူး၊ ဖတ္ဖူးတယ္။ တခါတေလ ရုံးမွာ အဲ့ဒီ outlook look ကို ဟိုေျပာင္းခ်င္ ဒီေျပာင္းခ်င္ လိုရွိရင္ ရုံးက လူေတြက မေျပာင္းတက္ၾကဘူး။ ဟိုသူကိုေမး ဒီသူ႔ကိုေမး.. ေနာက္ဆုံးမရရင္ ပါေလရာ က်ေတာ္ဆီေရာက္လာေရာ။ က်ေတာ္ကလည္း အရာရာသိေနသူမဟုတ္ေတာ့ တခါတေလ သိတာေလးကို ရႊီးေပါ့။ မသိရင္ေတာ့ ဂူဂဲလ္ (google) ေလးကို ေခၚသုံးလိုက္တာပဲ။ ဂူဂဲလ္ (google)က အေျဖေလးေတြနဲ႔ ေဖာရႊီးလုပ္လိုက္။ ဟုတ္ေနတာပဲ။

တခါက ရုံးမွာပါပဲ။ အေမရီကန္က အမ္ဘီေအ ယူထားတဲ႔ ေဘာစ္ H2SO4 ကိုမသိလို႔ ဟိုသူ႔ေမး ဒီလူေမး။ က်ေတာ္တုိ႔ရဲ မန္ေနဂ်ာ ntu ေက်ာင္းဆင္းၾကီးကလည္း သိဘူးတဲ႔ဗ်။ က််ေတာ္လည္း သိေတာသိတယ္ H2SO4 ဆိုတာ hydrogen sulphate လား. Sulphite လား. Sulphuric အက္ဆစ္လား မသဲကြဲဘူးျဖစ္ေနတယ္။(တီခ်ယ္ ဒုံၾကီးတို႔။ တီခ်ယ္ေဒၚျပဳံး တို႔သာ က်ေတာ္ဒီလို ၀ါးတားတားလုပ္ေနတာ သိရင္ ဗုိက္ေခါက္ဆြဲလိမ္မွာ…) မၾကာခင္က်ေတာကို ေမးေတာ့မယ္ ဆိုတာ သိေတာ့ ဂူဂဲလ္ (google)ေလးကို ေခၚၿပီး ၾကိဳေမးထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အေျဖေျပာေပါ့။ ဒီလိုပဲ လုပ္စားေနတာ။။

ေနာက္ ခင္ဗ်ား စာအုပ္ေတြ ရွာခ်င္တယ္ဗ်ာ.. ေဟာ ဂူဂဲလ္ (google) book ေလးမွာရွာဗ်ာ။ အျမည္းပဲဖတ္လို႔ ရတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားေျပာမလို႔လား။ အဲဒီမွာ အျမည္းဖတ္ၾကည္။ စာအုပ္ကို ၾကိဳက္ၿပီလား။ နည္းနည္းစိတ္ရွည္၇ွည္ ထားၿပီး ေနာက္ စာမ်က္ႏွာေတြလိုက္ဖက္ၾကည္႔။ တစ္ခ်ိဳ႔ေတြမွာ ခင္ဗ်ား ေဒါင္းလုပ္ဆြဲလုိ႔၇တဲ႔ လင့္ေတြ ေပးထားတယ္။ ေဒါင္းလိုက္ရင္ရၿပီ။ မရေသးဘူးလား။ ဟဲဟဲ.. google book ကေန google blogs ကိုေျပာင္းလုိက္ၿပီးေတာ့ ရွာဗ်ာ။ အဲဒီမွာလုံး၀ ေတြ႔မယ္။ အနညး္ဆုံး rs ကေန ခင္ဗ်ား ေဒါင္းဖို႔လင့္၇မယ္။

ေဟာ ဂူဂဲလ္ (google) နဲ႔ က်ေတာ္တို႔ ေဇာ္ဂ်ီေလး ေပါင္းလိုက္ေတာ့ အတိုင္ထက္အလြန္ေပါ့။ ဥပမာ.. က်ေတာ္ ဟိုတေလာက ေကာ္ျပန္႔ အရမ္းစာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေကာ္ျပန္႔ရြက္ကိုအဂၤလိပ္လို ဘယ္လိုေခၚမွန္းမသိဘူး။ ဒါနဲ႔ ဂူဂဲလ္ (google) မွာ “ေကာ္ျပန္႔”လို႔ရိုက္လိုက္တယ္။ ေဟာေပၚလာပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ရုံးက စလုံးမကို ေမးၾကည္႔တယ္။ ဂူဂဲလ္ (google) က ဓါတ္ပုံေလးျပၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုေခၚလဲေပါ့။ အရြက္ကိုဘယ္လိုေခၚလဲ။ ဘယ္မွာေရာင္းလဲ။ ဟဲဟဲ ေနာက္ဆုံး အိုေက ဆိုေျပသြားတယ္ဗ်ာ။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း က်ေတာ့ လုိလုပ္စားတက္ေအာင္လုိ႔ အနည္းငယ္ေသာ ဥပမာေလးေတြ သိသေလာက္ေလးမွ်ေပးတာဗ်။ ဂူဂဲလ္ တြစ္ေလးေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲ။ ေနာက္မွ သပ္သပ္မွ်ေတာ့မယ္။

ခ်စ္ေသာ ..နန္း အပိုင္း(၁)

ဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေအးပါသည္။ ရန္ကုန္မွာေတာင္ ဒီေလာက္ေအးတာ ဟိုေတာင္ေပၚမွာ ဘယ္လိုေနလိမ့္မည္မသိ။ သူတစ္ေယာက္ေကာ ခ်မ္းေနမည္လား။ ခ်မ္းေအးျခင္းနဲ႔ လြမ္းဆြတ္ျခင္း ေ၀ဒနာကို ဘယ္သူကုစားေပးမွာပါလိမ့္။

နာရီကို ၾကည္ေတာ့ နံနက္ ၄ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလးသာ ရွိေသးသည္။ ဒါေၾကာင္သူ အိပ္ယာမွ မထေသးပဲ ႏွပ္ေနလိုက္သည္။ အမ္ပီသရီး ပေလယာေလးကိုဖြင့္ နားက်ပ္ကို နားမွာတပ္ၿပီး နားေထာင္မိေတာ့ သီခ်င္းေလးက သူကို လြမ္းေအာင္ပိုလုပ္ေနၿပီလား။

စိုုင္းဆိုင္လ္ေမာ္ ရဲ႔ သီခ်င္းေလးက နားက်ပ္ေလးမွတဆင့္ သူနား.. ႏွလုံးသားထဲကို ေရာက္လို႔လာသည္။


ကုန္လြန္ခဲ႔တဲ႔ ရက္ေတြႏွေျမာမိတယ္
ကိုယ္႔အသဲေလးေတြ ေဆြးကာက်န္ခဲ့မယ္
ခ်စ္ေသာနန္းေရ သတိရေနတယ္
ခြဲသြားေတာ့မဲ့ အလြမ္းေပးသြားတဲ႔ နန္းရယ္….
…..


ဒီသင္းတန္းကို စတက္ဖို႔ ဘယ္သူက သူကို တိုက္တြန္းတာပါလိမ့္။ ေအာင္ေလး လား.. ဒါမွမဟုတ္ ..သူကိုယ္တိုင္ တက္ခ်င္လို႔ပဲလား။ ဘားပဲေျပာေျပာ သူအတြက္ေတာ့ သင္တန္းအပ္ၿပီးထား ေတာ့ တက္ရမွာပါပဲေလ။ ရန္ကုန္မွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာ တက္ရတာ ကလညး္မလြယ္။ သူတို႔လို ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ သူေတြအတြက္ျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႔ သင္တန္းေတြက သူတို႔အတြက္ နိမ့္လြန္းေနသည္။ တခ်ိဳ႔သင္တန္းေတြက်ေတာ့ သူတို႔ နဲ႔လွမ္းလို႔မမွိ။ျမင့္လြန္းလွသည္။

သင္တန္းစဖြင့္တဲ႔ေနမွာ ေအာင္ေလးက ”ေဟ့ေရာင္ …ငါ အတန္းေရွက ေစာင့္ေနမယ္။ ၁၂ခြဲေလာက္ေရာက္လာခဲ့” ဟုေျပာကာ အိမ္မွထြက္သြားခဲ႔သည္။ ေအာင္ေလးက ၁၀ နာရီမွာ သင္တန္းတစ္ခုရွိလို ေစာထြက္သြားျခင္းပင္။

သူသင္တန္းရွိရာ အေဆာက္အဦး ေရွေရာက္ေတာ့့ ေအာင္ေလးကို မျမင္။ ဒီေကာင္ အခန္းထဲ၀င္သြားၿပီးထင္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း အခန္းေမး ျပီးေတာ့ အေပၚထပ္
တက္လာခ႔ဲသည္။

သူအတန္းထဲေရာက္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။ ဆရာေတြေတာ့ မေရာက္ေသး။ သူ.. ေအာင္ေလးနားမွာသြားထုိင္ေနမိသည္။
”ေဟေရာင္ .. ေနာက္က်လွခ်ီလား”
”ေအး” ဟု သူတစ္လုံးသာ ေျပာႏို္င္သည္။ ေအာင္ေလးကို သူစကားမျပန္ႏိုင္ေသး ။ သူ႔ အၾကည္႔ေတြက တစ္ေနရာကေန မခြာႏိုင္ေသး။

ခဏေနေတာ့ တီခ်ယ္ေတြ ေရာက္လာသည္။ အားလုံးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး အတန္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီ မိတ္ဆက္ခိုင္းသည္။ တီခ်ယ္က တစ္ေယာက္စီ နာမည္ေတြ ေမးၿပီးေတာ့ nick name ေပးသည္။ၿပီးေတာ့ အတန္းသား အားလုံးရဲ႔ နာမည္ေတြကို အလြတ္ မွတ္ခိုင္းသည္။ က်ေတာ့ nick name ကို တီခ်ယ္ေပးတာက သားျဖဴ တဲ့။ က်ေတာ့ နာမည္၏ ေနာက္ဆုံး စလုံး။ သူမ ရဲ႔ နာမည္းက နန္း…..။သူ႔့ ရဲ႔ ခ်စ္ေသာ နန္း..
အတန္းသားလုံး မိတ္ဆက္ၿပီးတဲ႔ အခါ တီခ်ယ္ လက္ခ်ာေပးသည္။ လက္ခ်ာ ၿပီးေတာ့ ၂ေယာက္တတြဲ စကားေျပာခိုင္းသည္။ ကံေကာင္းတာလား.. ကံဆိုးတာလားမသိ…သူႏွင့္ အတူစကားေျပာရတာ ကေတာ့ သူရဲ႔ နန္း….။ သူကစၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
”good evening နန္း………”
”good evening ကိုသားျဖဴ……..”
သူမႏွင့္ သူ စကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ခဲ႔သည္။ ပထမဆုံးေန႔ ဆိုေတာ့ သူအေၾကာင္း ကိုယ္အေၾကာင္းေတြသာ အဓိက ေျပာျဖစ္သည္။

ေနာက္တေန႔မွာ သူသင္တန္း ေရာက္ေတာ့ သင္းတန္းစဖို႔ မိနစ္ ၂၀ေလာက္လိုေသးသည္။ သင္းတန္းေအာက္မွ သူတေယာက္ထဲ ရပ္ရင္း သူမအလာကို ေမ်ွာ္ေနမိသည္။ သူမလာေတာ့ ျပဳံးျပႏႈတ္ဆက္ရင္း ..
”ကိုသားျဖဴ .. ဘယ္သူကို ေမွ်ာ္ေနတာလဲဟင္”
”ေအာ္ ေအာင္ေလး ကို ေမွ်ာ္ေနတာဗ်” ဟု သူမလိမ္ခ်င္ပဲ လိမ္ေနမိသည္။ သူေမ်ွာ္ေနတာ သူမဆိုတာ နန္း..သိပါေလစ။

ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြတျဖညး္ျဖညး္ကုန္းရင္း အတန္းသား အာလုံးဟာ ေမာင္ႏွမေတြလိုရင္းႏွီးလာၾကတယ္။ သူနဲ႔ နန္းရဲ႕ ရင္းႏွီးမႈကေတာ့ သိပ္မတိုးတက္ေသး။

ေနာက္တပတ္မွာ သူေကာ ၊ သယ္ရင္း ေအာင္ေလးေကာ သင္တန္းမတက္ျဖစ္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာသည္။ သူေရာဂါတက္ေနတာကို သိေတာ့ ေအာင္ေလးက နန္းထံစာေမးရင္း ဖုန္းဆက္ဖို႔ အၾကံေပးသည္။ သူမထံ အရင္က ဖုန္းဆက္ခ်င္ေပမဲ႔ သူဖုန္းမဆက္ရဲ။ ဘာကို လန္႔ေနတာလဲမသိ။ ဒာဲဒီေန႔က သူမထံ သူဖုန္းဆက္ျဖစ္လုိက္သည္။
”ဟယ္လို.. နန္းxx နဲ႔ စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ”
”ဟုတ္. နန္းxx ပါ. ဘယ္သူလဲဟင္”
”က်ေတာ္ .. သားျဖဴပါ””ဟို တစ္ေန႔က သင္တန္းမွာ ဘာေတြ သင္လဲလို႔”
”ေအာ္… အဲဒီေန႔ကေတာင္ တီခ်ယ္ ဟီလာရီက ေမးေနေသးတယ္.. ကုိသားျဖဴတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဘာလို႔မတက္တာလဲလို႔”
”ဟုတ္တယ္… က်ေတာ္လည္း အလုပ္နဲနဲ ရႈပ္သြားလို႔ဗ်… တီခ်ယ္ ဘာေတြသင္သြားလဲ.. က်ေတာ့ကို ျပန္္ရွင္းျပေပးလို႔ရမလား”
”သင္တန္းကို ေစာေစာ လာခဲ႔ေလ.. မွတ္မိသေလာက္ ၇ွင္းျပမယ္.”
”ေက်းဇူးပဲေနာ္…”လို႔ေျပာရင္း က်ေတာ္ဖုန္းခ်လိုက္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ က်ေတာ္တို႔ အိမ္ေရွ့က ရထားလမ္းမွာ ရထားျဖတ္သြားတဲ႔ ခုန္းႏွဳန္းဟာ က်ေတာ့ ရင္ေလာက္ခုန္မယ္မထင္ဘူးဗ်ာ။။။။

--------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------
က်ေတာ္ ဒီ၀တၳဳေလးကို မေရးတက္ ေရးတက္နဲ႔ ေရးထားတာ ၾကာလွပါၿပီ။ ဒီ၀တၳဳ ေလးကို ပို႔စ္ အျဖစ္ က်ေတာ့ ဘေလာ့ေလးမွာ တင္သင္။ မတင္သင့္ စဥ္းစားေနတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာျပန္ပါေကာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေတာ္ရဲ႔ အရင္းႏွီးဆုံး သယ္ရင္း ၂ေယာက္ဆီက feedback ေတြျပန္လာၿပီး ေကာင္းခ်ီး ေပး(ေဆာ္ပေလာ္တီးမွာ)ေၾကာက္လို႔ဗ်။ အခုေတာ့ တင္လိုက္ၿပီဗ်ာ......